wyraz używany jako komenda w wojsku i innych podobnych formacjach, której celem jest natychmiastowe zatrzymanie się i zaprzestanie robienia tego, co się dotychczas robiło
- Czołem, panie marszałku! Łapa poczerwieniał. - Wróć! Coście wrzasnęli? Żołnierze byli skonsternowani.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959
Pies błyskawicznie rzuca się na „napastnika”. Gdyby nie ochraniacze, nie miałby on szans. - Zostaw, wróć! - krzyczy policjant. Pies przerywa atak i posłusznie siada przy swoim opiekunie. Nie spuszcza oczu z pozoranta.
źródło: NKJP: Krzysztof Miśdzioł: Pożyteczne pieskie życie, Dziennik Bałtycki, 2000-07-22
– Doskonale, spóźniłem się kilka dni na rozpoczęcie roku akademickiego we wrocławskiej Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych. Szedłem alejkami wokół budynków szkoły i zastanawiałem się, co to za dziwne głosy słyszę. Nagle zobaczyłem młodych ludzi przyjmujących postawę bokserską. Myślę sobie: „Pięknie, boks trenują, czegoś się nauczę”. Potem okazało się, że była to komenda „Do biegu” i „Wróć ”.
źródło: NKJP: Przemysław Żyła: Wierzę w biało-czerwoną, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2006-01-24