-
1.
geol. skaliste wzniesienie na dnie rzeki lub strumienia, tworzące zaporę, którą woda pokonuje w gwałtowny sposób -
Termin używany najczęściej w odniesieniu do rzek Afryki.
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
zbiorniki wodne -
- pierwsza katarakta
- katarakta Nilu
-
Południe - wąska dolina obwarowana z dwóch stron górami, zamknięta z południowego wylotu kataraktą Nilu - było skostniałe, hieratyczne, zachowawcze i niewolniczo oddane kapłanom.
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
Poniżej rzeka Rillanon, obramowana na obu brzegach wysokimi, granitowymi murami, toczyła swe wody w stronę morza, spływając seriami małych katarakt.
źródło: NKJP: Raymond E. Feist: Król Lisów, Esensja, 2005-11
Co za podróż! Skały wystające z rzeki, małe katarakty, po których woda przelewa się z szumem [...].
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Urwany ślad, 2001
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. katarakta
katarakty
D. katarakty
katarakt
C. katarakcie
kataraktom
B. kataraktę
katarakty
N. kataraktą
kataraktami
Ms. katarakcie
kataraktach
W. katarakto
katarakty
-
+ katarakta + (CZEGO) -
łac. cataracta 'wodospad; śluza, spust; zaćma'
z gr. kataráktēs 'stromy, urwisty; próg rzeczny'
Nazwa choroby jest wtórna i wzięła się z porównania zamykającej się śluzy, spustu do wrażenia "przysłonięcia", zamglenia obrazu u osób cierpiących na zaćmę.