epik

  • książk.  człowiek, który pisze utwory epickie
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność artystyczna człowieka

    literatura

  • Dobry epik rozgrywa batalie, maluje zbiorowe sceny, bitwy pod Borodino, czuwa nad pięcioma planami akcji, stu portretami postaci wymyślonych.

    źródło: NKJP: Tadeusz Zimecki: Ja, Franek..., 2001

    Nezami był epikiem i filozofem, zajmował się logiką i gramatyką, a nawet kosmogonią.

    źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Imperium, 2005

    [...] wielcy epicy rosyjscy, dystansujący się wobec kultury i moralności Zachodu, głosili pochwałę [...] rosyjskości.

    źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia Powszechna. Wiek XIX, 2008

    [...] fikcja mówi o naszej współczesności o wiele więcej niż tysiące stron zapisanych przez dzisiejszych realistów czy epików.

    źródło: NKJP: Tomasz Tyczyński: Tylko lump potrafi być wolny, Gazeta Wyborcza, 1993-08-11

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. epik
    epicy
    ndepr
    epiki
    depr
    D. epika
    epików
    C. epikowi
    epikom
    B. epika
    epików
    N. epikiem
    epikami
    Ms. epiku
    epikach
    W. epiku
    epicy
    ndepr
    epiki
    depr
  • Od:  epika 

CHRONOLOGIZACJA:
1884, H. Biegeleisen: Pan Tadeusz Adama Mickiewicza. Studyum estetyczno-literackie, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 19.01.2018