nakopać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. wydobyć z ziemi wiele warzyw lub dużo jakiegoś minerału

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Ziemia

rolnictwo

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Ziemia

minerały i pierwiastki

Miałem szczęście [...], działkarz nakopał wczoraj trochę kartofli i nie zabrał.

źródło: NKJP: Roman Bratny: Kolumbowie - rocznik 20, 1957

Ja musiałem nakopać w polu chrzanu, ona tarła ten chrzan i do tego dawała gęstą śmietanę, sól, pieprz [...].

źródło: NKJP: Alleluja, Alleluja w Nowym Targu, Dziennik Polski, 2004-04-08

Idę nakopać piachu do posypywania chodnika [...].

źródło: NKJP: (air): Zapomniane dzielnice, Dziennik Bałtycki, 2001-01-08

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nakopałem +(e)m nakopał	nakopałam +(e)m nakopała	nakopałom +(e)m nakopało	nakopaliśmy +(e)śmy nakopali	nakopałyśmy +(e)śmy nakopały
2 os.	nakopałeś +(e)ś nakopał	nakopałaś +(e)ś nakopała	nakopałoś +(e)ś nakopało	nakopaliście +(e)ście nakopali	nakopałyście +(e)ście nakopały
3 os.	nakopał	nakopała	nakopało	nakopali	nakopały

bezosobnik: nakopano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nakopmy
2 os.	nakop	nakopcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nakopałbym bym nakopał	nakopałabym bym nakopała	nakopałobym bym nakopało	nakopalibyśmy byśmy nakopali	nakopałybyśmy byśmy nakopały
2 os.	nakopałbyś byś nakopał	nakopałabyś byś nakopała	nakopałobyś byś nakopało	nakopalibyście byście nakopali	nakopałybyście byście nakopały
3 os.	nakopałby by nakopał	nakopałaby by nakopała	nakopałoby by nakopało	nakopaliby by nakopali	nakopałyby by nakopały

bezosobnik: nakopano by

bezokolicznik: nakopać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nakopawszy

gerundium: nakopanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: nakopany

+

nakopać

+

CZEGO

Zob. kopać