nakopać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pot. wydobywając na wierzch ziemię, utworzyć wiele wgłębień lub usypać wiele wzniesień

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat roślin

ogrodnictwo i dbałość o rośliny

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Ziemia

rolnictwo

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

Jakiś baran wszedł w zasiane, nakopał dziur i nie zasypał.

źródło: Internet: detektorysci.pl

Ogrodnicy mieli przesadzać jakieś krzewy, nasypali takie kupy ziemi, nakopali dołów.

źródło: Internet: lastinn.info

U mnie w ogrodzie krety nakopały mnóstwo kopców.

źródło: Internet: pl.bigpoint.com

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nakopałem +(e)m nakopał	nakopałam +(e)m nakopała	nakopałom +(e)m nakopało	nakopaliśmy +(e)śmy nakopali	nakopałyśmy +(e)śmy nakopały
2 os.	nakopałeś +(e)ś nakopał	nakopałaś +(e)ś nakopała	nakopałoś +(e)ś nakopało	nakopaliście +(e)ście nakopali	nakopałyście +(e)ście nakopały
3 os.	nakopał	nakopała	nakopało	nakopali	nakopały

bezosobnik: nakopano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nakopmy
2 os.	nakop	nakopcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nakopałbym bym nakopał	nakopałabym bym nakopała	nakopałobym bym nakopało	nakopalibyśmy byśmy nakopali	nakopałybyśmy byśmy nakopały
2 os.	nakopałbyś byś nakopał	nakopałabyś byś nakopała	nakopałobyś byś nakopało	nakopalibyście byście nakopali	nakopałybyście byście nakopały
3 os.	nakopałby by nakopał	nakopałaby by nakopała	nakopałoby by nakopało	nakopaliby by nakopali	nakopałyby by nakopały

bezosobnik: nakopano by

bezokolicznik: nakopać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nakopawszy

gerundium: nakopanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: nakopany

+

nakopać

+

CZEGO

Zob. kopać