polonizować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. zmuszać osobę innej narodowości do przyjęcia polskiej kultury i obyczajowości oraz do posługiwania się językiem polskim

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Przynależność i podział terytorialny

państwa, miasta, obszary geograficzne

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Język

języki świata

	synonimy:	polszczyć
	antonimy:	depolonizować

	Kler bowiem polonizuje poddanych pruskich na wschodnich ziemiach, rewolucjonizuje młodzież krajów zachodnio- i południowoniemieckich. źródło: NKJP: Henryk Wereszycki: Sojusz trzech cesarzy. Walka o pokój europejski 1872–1878, 2010
	Papież nie przyjeżdża godzić ze sobą zwaśnionych Cerkwi ani polonizować grekokatolików czy ukrainizować tamtejszych katolików rzymskich. źródło: NKJP: Adam Szostakiewicz: Ziemia zwaśniona, Polityka, 2001-06-23
	- Ja zawsze będę Polakiem, ja was nie będę polonizował, a wy nie będziecie mnie germanizować - mówił ksiądz Ryszard. źródło: NKJP: (e): Rodak z Dominikowic w Niemczech, Gazeta Krakowska, 2003-08-19
	[...] już w XX wieku, w Polsce międzywojennej, żyło pięć milionów Ukraińców w poczuciu krzywdy, polonizowano ich na siłę. źródło: NKJP: Ewa Berberyusz: Pielgrzymka, Kultura, nr 400-401, 1981
	Wyobrażają sobie, że Litwini mieli niezwykłe szczęście, że polscy księża misjonarze czy jezuici nie tylko uczyli Litwinów prawdziwej wiary, ale także przy okazji ich polonizowali. źródło: NKJP: Ewa Junczyk-Ziomecka: Nasze szanse, czyli na zachód od Wschodu, Gazeta Wyborcza, 1993-01-11

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	polonizowałem +(e)m polonizował	polonizowałam +(e)m polonizowała	polonizowałom +(e)m polonizowało	polonizowaliśmy +(e)śmy polonizowali	polonizowałyśmy +(e)śmy polonizowały
2 os.	polonizowałeś +(e)ś polonizował	polonizowałaś +(e)ś polonizowała	polonizowałoś +(e)ś polonizowało	polonizowaliście +(e)ście polonizowali	polonizowałyście +(e)ście polonizowały
3 os.	polonizował	polonizowała	polonizowało	polonizowali	polonizowały

bezosobnik: polonizowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę polonizował będę polonizować	będę polonizowała będę polonizować	będę polonizowało będę polonizować	będziemy polonizowali będziemy polonizować	będziemy polonizowały będziemy polonizować
2 os.	będziesz polonizował będziesz polonizować	będziesz polonizowała będziesz polonizować	będziesz polonizowało będziesz polonizować	będziecie polonizowali będziecie polonizować	będziecie polonizowały będziecie polonizować
3 os.	będzie polonizował będzie polonizować	będzie polonizowała będzie polonizować	będzie polonizowało będzie polonizować	będą polonizowali będą polonizować	będą polonizowały będą polonizować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		polonizujmy
2 os.	polonizuj	polonizujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	polonizowałbym bym polonizował	polonizowałabym bym polonizowała	polonizowałobym bym polonizowało	polonizowalibyśmy byśmy polonizowali	polonizowałybyśmy byśmy polonizowały
2 os.	polonizowałbyś byś polonizował	polonizowałabyś byś polonizowała	polonizowałobyś byś polonizowało	polonizowalibyście byście polonizowali	polonizowałybyście byście polonizowały
3 os.	polonizowałby by polonizował	polonizowałaby by polonizowała	polonizowałoby by polonizowało	polonizowaliby by polonizowali	polonizowałyby by polonizowały

bezosobnik: polonizowano by

bezokolicznik: polonizować

imiesłów przysłówkowy współczesny: polonizując

gerundium: polonizowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: polonizujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: polonizowany

odpowiednik aspektowy: spolonizować

+

polonizować

+

KOGO