obrok
-
pasza dla koni i innych zwierząt wykorzystywanych do pracy fizycznej
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
- obrok dla koni
- worek z obrokiem
- dawać; chrupać, jeść obrok
-
[...] koń chrupał obrok w sieni, a oni zasiedli w izbie do kolacji.
źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1952
13 sierpnia w Tykocinie wszystko stało na swoim miejscu, nie wiwatował żaden tłum, konie żarły obrok [...].
źródło: NKJP: Janusz Niczyporowicz: Trzynastego bez zmian, Gazeta Wyborcza, 1993-08-27
Załadował na dwa osły obrok, chleb i wino i ruszył w drogę w towarzystwie chłopca do posługi.
źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
Furman zapinał na łbie swego konia worek z obrokiem.
źródło: NKJP: Małgorzata Kuźmińska: Sekret Kroke, 2009
[...] dzień pracy zaczyna się bardzo wcześnie. Dla babci o godzinie czwartej, porze porannego udoju i wydawania obroków, dla rodziców o piątej.
źródło: NKJP: Danuta Koral: Wydziedziczeni, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. obrok
obroki
D. obroku
obroków
C. obrokowi
obrokom
B. obrok
obroki
N. obrokiem
obrokami
Ms. obroku
obrokach
W. obroku
obroki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *obrokъ 'przyrzeczenie, umowa' > 'to, co umówione, przyrzeczone, np. umówiona opłata, płaca, danina, ustalona porcja żywności'
Forma prasłowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym (wtórnie skonkretyzowaną nazwą czynności) od przedrostkowego psł. *obrekti 'omówić coś, umówić się, przyrzec coś', z przedrostkiem *ob- od psł. *rekti 'rzec, powiedzieć' z wymianą rdzennego *e > *o; zob. rzec
Pierwotne znaczenie: 'dzienny wikt, także uposażenie w postaci daniny lub powinności ze strony poddanych'.