-
2.
dawna broń ręczna w formie siekiery osadzonej na długim trzonie, używana przez kawalerię -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
hiperonimy: broń
-
[...] człowiek wędrujący gościńcem nie nosi cały czas w dłoni miecza, topora, obucha czy innej broni.
źródło: NKJP: Internet
Szlachta koronna zamierzała [...] walczyć z rosyjsko-saską interwencją. Świadectwem jej nastrojów są zachowane do dzisiaj rysy i szczerby na ścianach kolegiaty w Opatowie. Zawiązano tam 3 grudnia 1733 roku lokalną konfederację w obronie wolności elekcji, a zgromadzona szlachta sandomierska ostrzyła o mury kolegiaty swe szable oraz polerowała obuchy bojowe.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. obuch
obuchy
D. obucha
obuchów
C. obuchowi
obuchom
B. obuch
obuchy
N. obuchem
obuchami
Ms. obuchu
obuchach
W. obuchu
obuchy
-
psł. *obuchъ 'to, co jest wokół ucha, czyli wokół otworzu w toporze, siekierze, do którego wstawiona jest rękojeść'
Forma prasłowiańska składa się z przyimka *ob i rzeczownika *ucho we wtórnym znaczeniu 'otwór do nawlekania, wstawiania, osadzania czegoś'