na/w skos

Przeszedł na skos przez podwórko i udał się w jego róg, skąd dochodziła charakterystyczna woń gnojówki.

źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003

Na drzwiach od razu rzucała się w oczy przyklejona na skos biała taśma z papieru, na której było coś nagryzmolone po czesku, ale z powodu panującego wokół półmroku i słabej znajomości czeskiej pisowni nie mogłem nic zrozumieć.

źródło: NKJP: Marek Ławrynowicz: Korytarz, 2006

Młody, wspaniale zbudowany, w zakopiańskim swetrze. Na półkach nade mną układa skrzyżowane narty, upycha na skos przez całą szerokość przedziału.

źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1980

Zaruski i Zdyb, związani liną, kierują się teraz na lewo w skos. Pokonują płytką rynnę, wychodzą na grań żeberka i stają pod drugą rynną prowadzącą wprost na ścianę.

źródło: NKJP: Stanisław Zieliński: W stronę Pysznej, 2008

Pionowe skały przechodzą pod wodą w skos, czyha wiele skalnych półek, pni i konarów drzew – ostrzega Grzegorz Baliga z Kraba.

źródło: NKJP: Anna Zielińska: Tajemnice zalewu na Zakrzówku, Gazeta Krakowska, 2006-01-13