-
1.a
bot. roślina o długich, wąskich liściach i dużych, białych, fioletowych lub żółtych kwiatach, rosnąca dziko albo uprawiana w ogrodach -
Występuje jako składnik terminów botanicznych, np. kosaciec syberyjski, kosaciec żółty.
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny ogrodowe i doniczkowe
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny ozdobne -
Rozmnażamy niektóre byliny: dzielimy żagwin, rogownicę, rojnik, rozchodnik, kosaciec i przymiotno.
źródło: NKJP: (X): W domu, Kwietnik, nr 7, 1995
Podstawowym wymogiem tego kosaćca jest duża wilgotność podłoża.
źródło: NKJP: Eugeniusz Radziul: Ogrodowe pasje, 2009
Przesadzamy irysy, czyli kosaćce, jeżeli ich kwiaty stają się drobniejsze, a w środku kępy tworzą się łyse pola.
źródło: NKJP: Grażyna Zubrzycka: Stawki i bajorko, Wieczór Wybrzeża, 2000-07-03
Sadzimy jeszcze cebule kosaćców, szafirków, czosnków, tulipanów, lilii i krokusów.
źródło: NKJP: (mt): Ostatnie porządki przed zimą, Dziennik Bałtycki, 2011
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kosaciec
kosaćce
D. kosaćca
kosaćców
C. kosaćcowi
kosaćcom
B. kosaciec
kosaćce
N. kosaćcem
kosaćcami
Ms. kosaćcu
kosaćcach
W. kosaćcu
kosaćce
-
pol. dawne i dial. kosaty 'mający kształt kosy'
Nazwa rośliny pochodzi od kształtu jej liści.