podstawić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podstawiłem się +(e)m się podstawił	podstawiłam się +(e)m się podstawiła	podstawiłom się +(e)m się podstawiło	podstawiliśmy się +(e)śmy się podstawili	podstawiłyśmy się +(e)śmy się podstawiły
2 os.	podstawiłeś się +(e)ś się podstawił	podstawiłaś się +(e)ś się podstawiła	podstawiłoś się +(e)ś się podstawiło	podstawiliście się +(e)ście się podstawili	podstawiłyście się +(e)ście się podstawiły
3 os.	podstawił się	podstawiła się	podstawiło się	podstawili się	podstawiły się

bezosobnik: podstawiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		podstawmy się
2 os.	podstaw się	podstawcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	podstawiłbym się bym się podstawił	podstawiłabym się bym się podstawiła	podstawiłobym się bym się podstawiło	podstawilibyśmy się byśmy się podstawili	podstawiłybyśmy się byśmy się podstawiły
2 os.	podstawiłbyś się byś się podstawił	podstawiłabyś się byś się podstawiła	podstawiłobyś się byś się podstawiło	podstawilibyście się byście się podstawili	podstawiłybyście się byście się podstawiły
3 os.	podstawiłby się by się podstawił	podstawiłaby się by się podstawiła	podstawiłoby się by się podstawiło	podstawiliby się by się podstawili	podstawiłyby się by się podstawiły

bezosobnik: podstawiono by się

bezokolicznik: podstawić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: podstawiwszy się

gerundium: podstawienie się

odpowiednik aspektowy: podstawiać się

+

podstawić się

+

(KOMU)

Zob. stawić się