hełmofon
-
wojsk. nakrycie głowy wyposażone w słuchawki i mikrofon, dzięki czemu zapewnia łączność radiową i telefoniczną, a zarazem chroni głowę przed urazami, stosowane głównie przez wojska pancerne i lotnicze
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną -
hiperonimy: hełm
-
- hełmofon czołgisty
- ktoś w hełmofonie
- założyć; ściągnąć, zdjąć hełmofon
-
Przed wejściem do czołgu premier przebrał się w mundur czołgisty i założył hełmofon.
źródło: NKJP: Premier w czołgu, Dziennik Polski, 1998-09-18
Widoczność w czołgu też słaba. Dopiero po chwili dostrzegam w górze wizjer [...]. - Uwaga, ruszamy - słychać ponownie w hełmofonie.
źródło: NKJP: Paweł Wroński: Nasz dziennikarz jeździł nowym polskim czołgiem na żagańskim poligonie, Gazeta Wyborcza, 1995-04-10
Żołnierze w czarnych hełmofonach dowieźli swoje pancerne żuki na coroczny przegląd.
źródło: NKJP: Grzegorz Okoński: Przyjeżdża czołg do lekarza, Gazeta Poznańska, 2003-06-06
Straż miejska przymierza się do kupna hełmofonów dla swoich funkcjonariuszy.
źródło: NKJP: MP: Strażnik w hełmofonie, Trybuna Śląska, 2001-07-06
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. hełmofon
hełmofony
D. hełmofonu
hełmofonów
C. hełmofonowi
hełmofonom
B. hełmofon
hełmofony
N. hełmofonem
hełmofonami
Ms. hełmofonie
hełmofonach
W. hełmofonie
hełmofony
-
Kalka ros. šlemofón (od ros. šlem 'hełm' i -fon z gr. phōnḗ 'dźwięk, głos').