hem

  • biochem.  związek stanowiący połączenie żelaza z protoporfiryną, występujący we krwi, nadający jej czerwony kolor
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    części ciała, elementy i substancje składowe

  • synonimy:  żelazoporfiryna
  • Hem uwolniony ze zdenaturowanej hemoglobiny i żelazo uwalniane z hemu są kolejnymi czynnikami generującymi RFT i przyczyniającymi się do stresu oksydacyjnego komórki.

    źródło: NKJP: Grzegorz Bartosz: Druga twarz tlenu, 1995

    Istotą porfirii są zaburzenia tworzenia hemu - czerwonego barwnika, który nadaje krwi kolor.

    źródło: NKJP: Marcin Pustkowski: O psiakrew!, Polityka, 2007-03-10

    Ich wieloletnie badania utorowały drogę do ostatecznego sformułowania wzorów hemu i chlorofilu [...].

    źródło: NKJP: Leokadia Kłyszejko-Stefanowicz: Cytobiochemia: biochemia niektórych struktur komórkowych, 1995

    Jony jakiego metalu zawarte są w hemie?

    źródło: NKJP: Teresa Bogucka; Marta Wołkowycka: W co się bawić, Gazeta Wyborcza, 1997-04-25

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. hem
    hemy
    D. hemu
    hemów
    C. hemowi
    hemom
    B. hem
    hemy
    N. hemem
    hemami
    Ms. hemie
    hemach
    W. hemie
    hemy

    Inne uwagi

    Zwykle lp

  • internac.

    ang. heme

    fr. hème

    niem. Häm

    z gr. haíma 'krew'

CHRONOLOGIZACJA:
1967, Postępy biochemii, Tomy 13-14, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 23.04.2018