-
2.
książk. pejorat. osoba, która przyczynia się do upadku jakiejś idei, instytucji lub działalności -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
Nie chcę być grabarzem tego szpitala i ogłaszać jego upadłość.
źródło: NKJP: (MN): Burzliwa debata o losach szpitala w Szubinie, Nakielski Czas, 2006-01-04
Nie chciałem bowiem za nic być grabarzem Związku Literatów, organizacji założonej jeszcze przez samego Stefana Żeromskiego.
źródło: NKJP: Janusz Rolicki: Edward Gierek: życie i narodziny legendy, 2002
Zapowiedzi grabarzy hutnictwa dowodzących, że oto mamy do czynienia z branżą schyłkową, na razie pozostają w sferze pustej retoryki.
źródło: NKJP: W stalowym kręgu, Dziennik Polski, 2002-01-21
Urzędnicy działają pod silną presją: jeżeli coś nie wyjdzie i baza rozsypie się w proch, zostaną okrzyknięci grabarzami oświęcimskiego sportu.
źródło: NKJP: Paweł Plinta: Ostatnia tercja, Dziennik Polski, 2006-03-24
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. grabarz
grabarze
ndepr grabarze
depr D. grabarza
grabarzy
C. grabarzowi
grabarzom
B. grabarza
grabarzy
N. grabarzem
grabarzami
Ms. grabarzu
grabarzach
W. grabarzu
grabarze
ndepr grabarze
depr -
+ grabarz + CZEGO -
śr.-w.-niem. grabaere 'kopacz; grabarz'