obuwniczy - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

zajmujący się produkcją lub sprzedażą obuwia

W rodzaju męskim używane często w znaczeniu ‘sklep obuwniczy’.

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Biznes

handel i usługi

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Przemysł

rodzaje przemysłu

salon, sklep; kombinat, przemysł, zakład obuwniczy; branża, fabryka, firma obuwnicza; stoisko obuwnicze
odzieżowy i obuwniczy

	Chociaż lato jeszcze w pełni, prawie wszystkie sklepy odzieżowe i obuwnicze sprzedają swój letni asortyment po niższej cenie. źródło: NKJP: Współpracownik: Gorączka posezonowych wyprzedaży, Tygodnik Ciechanowski, 2008-08-04
	Całkowitą kontrolę finansową, szkoleniową i personalną nad pierwszym zespołem hokejowym [...] przejęła miejscowa firma obuwnicza [...]. źródło: NKJP: Stefan Leśniowski: Zostają!, Gazeta Krakowska, 2001-08-23
	W pierwszym pożarze w hali produkcyjnej spłonęły warte ok. 600 tys. zł maszyny obuwnicze. źródło: NKJP: TOMI: Pożar w fabryce butów, Super Express, 2006
	Pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego [...], był też członkiem Prezydium Komisji Zakładowej w obuwniczym kombinacie. źródło: NKJP: (ASZ): Szok i... proces, Dziennik Polski, 2005-07-07
	- Ogólnie rzecz biorąc, jest zastój w handlu - mówi sprzedawczyni z obuwniczego. źródło: NKJP: (STOP): Ceny jak na dłoni, Express Ilustrowany, 2003-03-08

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Rz	+	obuwniczy	+
szyk: neutralny

Zob. obuć