zabawny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

wywołujący wesołość u ludzi

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Czas wolny

rozrywka

synonimy:

do śmiechu II
dowcipny
komiczny
śmieszny
żartobliwy
żartowny

zabawny obrazek, rysunek; pomysł, sposób, styl; dialog, komentarz, tekst; akcent, gest, grymas, ruch, wygląd; efekt, incydent; zabawna rzecz; anegdota, dygresja, dyskusja, piosenka, wypowiedź; przygoda, scena, scenka, sytuacja; reakcja; zabawne nieporozumienie; widowisko, zdarzenie; brzmienie
bardzo, naprawdę, nieprzeciętnie, niezwykle, szalenie, wielce, wyjątkowo zabawny
ciekawy i zabawny; interesujący i zabawny; zabawny i wzruszający
coś jest, wydaje się; coś staje się zabawne

	Zabawne, że się tak spotykamy. Wiedziałeś, że jestem w Nowym Jorku? źródło: NKJP: Piotr Siemion: Niskie Łąki, 2000
	Wyczyniając zabawne miny, przyglądał się, co robi człowiek siedzący samotnie i przemawiający do pudełka. źródło: KWSJP: Jan Dobraczyński: Wyczerpać morze, 1972
	Podobno zapomniał nawet, jak „realizował” kartki na mięso. Po roku wspominał tylko jak zabawną anegdotę, że stu dwudziestu sześciu pracowników wydziału fabryki rozlosowało pomiędzy siebie przydzielone im trzy [...] kawałki żółtego sera. źródło: KWSJP: Eugeniusz Dębski: Aksamitny Anschluss, 2001
	Ależ, panie sekretarzu, to tylko zabawne nieporozumienie - jęknąłem z rozpaczą. - Przysięgam, że zupełnie mi nie zależy na stosunkach z literatami sudańskimi i nie mam najmniejszego zamiaru czekać na powstanie literatury sudańskiej. źródło: KWSJP: Marian Brandys: Śladami Stasia i Nel, 1961

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Stopień wyższy

Zob. zabawić