zgnuśnieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

stać się gnuśnym - pozbawionym energii i nieskorym do działania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Jeśli nie będzie miał tej pracy, nie tylko straci zatrudnienie, ale poczuje się odrzucony przez środowisko. Dla tych ludzi to śmierć - zamiast aktywnie, jak na ich możliwości, żyć, zgnuśnieją. źródło: NKJP: (ros): Z wózka na bruk, Dziennik Bałtycki,1999-07-13
	Coś nam ostatnio grupa zgnuśniała i oklapła. źródło: NKJP: Internet
	Gdybym nic nie robił, to na emeryturze bym zgnuśniał. źródło: NKJP: Jan Szczutkowski: Inowrocław: Rojewo. Honory dla Stanisława Popielewskiego, który aktywnością zaraża innych, Gazeta Pomorska, 2010-03-14
	Do tego czasu mój syn zgnuśnieje – kwituje jednak pan K. – Młody bez pracy, czy to sprawny czy nie, uwstecznia się. źródło: NKJP: (KUB): Niepełnosprawny układa puzzle, Dziennik Łódzki, 2006-03-08
	Praca jest potrzebna dla rozwoju każdego człowieka - powiedział. - Jakże można pomóc człowiekowi, który zgnuśniał i odrzuca każdą propozycję uczciwego zajęcia? źródło: NKJP: Konferencja Episkopatu Polski, Gazeta Wyborcza,1994-08-27

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zgnuśniałem +(e)m zgnuśniał	zgnuśniałam +(e)m zgnuśniała	zgnuśniałom +(e)m zgnuśniało	zgnuśnieliśmy +(e)śmy zgnuśnieli	zgnuśniałyśmy +(e)śmy zgnuśniały
2 os.	zgnuśniałeś +(e)ś zgnuśniał	zgnuśniałaś +(e)ś zgnuśniała	zgnuśniałoś +(e)ś zgnuśniało	zgnuśnieliście +(e)ście zgnuśnieli	zgnuśniałyście +(e)ście zgnuśniały
3 os.	zgnuśniał	zgnuśniała	zgnuśniało	zgnuśnieli	zgnuśniały

bezosobnik: zgnuśniano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zgnuśniejmy
2 os.	zgnuśniej	zgnuśniejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zgnuśniałbym bym zgnuśniał	zgnuśniałabym bym zgnuśniała	zgnuśniałobym bym zgnuśniało	zgnuśnielibyśmy byśmy zgnuśnieli	zgnuśniałybyśmy byśmy zgnuśniały
2 os.	zgnuśniałbyś byś zgnuśniał	zgnuśniałabyś byś zgnuśniała	zgnuśniałobyś byś zgnuśniało	zgnuśnielibyście byście zgnuśnieli	zgnuśniałybyście byście zgnuśniały
3 os.	zgnuśniałby by zgnuśniał	zgnuśniałaby by zgnuśniała	zgnuśniałoby by zgnuśniało	zgnuśnieliby by zgnuśnieli	zgnuśniałyby by zgnuśniały

bezosobnik: zgnuśniano by

bezokolicznik: zgnuśnieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zgnuśniawszy

gerundium: zgnuśnienie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: gnuśnieć

Zob. gnuśny