historyjka - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

błaha, zmyślona lub uproszczona aż do przekłamania opowieść o charakterze żartobliwym

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

wytwory działań intelektualnych człowieka

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Czas wolny

rozrywka

banalna, błaha, czcza, dziecinna, trywialna; absurdalna, nieprawdopodobna, nierealna, niewiarygodna, wymyślona, zmyślona; śmieszna, ucieszna, zabawna; piękna, smakowita, urocza, zgrabna; frywolna, obsceniczna, pikantna, rubaszna, skandalizująca, sprośna, swawolna; uliczna historyjka; historyjka przygotowana naprędce; wyssana z palca
historyjka z bazaru
historyjka o młodości, o spotkaniu, o zdradzie...
anegdoty i historyjki
nie dowierzać, nie wierzyć historyjce
sprzedać komuś, wymyślić historyjkę; opowiedzieć/opowiadać, snuć, wymyślać historyjki
być ubawionym historyjką; raczyć kogoś, zabawiać kogoś historyjkami
(nie) wierzyć, (nie) uwierzyć w historyjkę

	Opowiadano mi [...], że do dziecka [...] jedzącego kluski z mlekiem, podpełznął wąż. Zaczął wypijać mleko [...] Jest to miła historyjka, nie mająca jednak związku z rzeczywistością [...]. źródło: KWSJP: Hanna Jurczak-Gucwińska: Zwierzęta w moim domu, 1975
	Zastosował [...] wszelkie znane sobie schematy, nie mając ani o ludziach, ani o faktach żadnej wiedzy psychologicznej czy historycznej. Dla mnie jest to jeszcze jedna historyjka prosto z bazaru, na dodatek nieudolna. źródło: KWSJP: Ewa Przybylska: Dotyk motyla, 1994
	Odnoszę wrażenie, że te historyjki są płodem fantazji pana generała. źródło: KWSJP: Torańska Teresa: Oni, 1997
	[...] to jest historyjka oczywiście skonstruowana całkowicie ad hoc [...]. źródło: KWSJP: Stenogram z 40. posiedzenia Komisji Śledczej do zbadania ujawnionych w mediach zarzutów dotyczących przypadków korupcji podczas prac nad nowelizacją ustawy o radiofonii i telewizji z dn. 16.05.2003 r.

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

+

historyjka

+

(o + KIM / o + CZYM)

Od: historia