karmelita
-
członek Zakonu Braci Najświętszej Maryi Panny z góry Karmel, założonego w XII wieku w Królestwie Jerozolimskim, o surowej regule
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem -
hiperonimy: zakonnik
-
- zostać karmelitą
-
Pół wieku temu ojciec Łukasz Semik, karmelita, zaczął odbudowywać ze zniszczeń wojennych kościół św. Katarzyny w Gdańsku.
źródło: NKJP: Tomasz Gos: Spłonęło mi 50 lat, Super Express, 2006
Artykuł 7 Reguły życia OSCD mówi: „W życiu karmelity świeckiego w sposób szczególny jest obecna Najświętsza Maryja Panna, przede wszystkim jako przykład wierności w słuchaniu i w służbie Panu, a także jako Matka Zakonu, troszcząca się o niego w szczególny sposób”.
źródło: NKJP: Paulina Woźniak: Maryja - wychowawczyni i wzór świętości, Żyć Karmelem w Świecie, nr 17, 1999
Wtedy zdarzyło się coś, co odmieniło jego życie. W ferie zimowe 1918 r., idąc ulicą, ujrzał na śniegu ślady bosych stóp, pozostawione przez zakonnika karmelitę. Poczuł, że chce być księdzem.
źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Ludzkie Dzieło Boże, Polityka, 2002-10-05
Księża palotyni i prawdopodobnie też karmelici z Butare próbują przedrzeć się pieszo do Burundi.
źródło: NKJP: Małgorzata Alterman, Tomasz Surdel: Rwanda, Gazeta Wyborcza, 1994-04-14
Męska forma imienia Karmel pochodzi od nazwy góry Karmel w Palestynie, gdzie św. Bertold osadził pierwszych pustelników, późniejszych karmelitów.
źródło: NKJP: Edward Breza: Karmela i Karmen, Dziennik Tczewski, 2000-01-07
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. karmelita
karmelici
ndepr karmelity
depr D. karmelity
karmelitów
C. karmelicie
karmelitom
B. karmelitę
karmelitów
N. karmelitą
karmelitami
Ms. karmelicie
karmelitach
W. karmelito
karmelici
ndepr karmelity
depr -
łac. śred. Carmelita