pokutniczy
-
książk. związany z pokutą - karą za grzechy
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne -
synonimy: pokutny
-
- pokutniczy wór; pokutnicza cela, koszula, suknia; pokutnicze praktyki
-
Przy trzecim zapytaniu zasmucił się Piotr, bo przypomniał sobie swoje trzykrotne zaparcie. Odtąd jednak miłość ku Mistrzowi głęboko się wyryła w jego sercu, czego dowodem było jego życie pokutnicze i śmierć męczeńska.
źródło: NKJP: Michał Sopoćko: Stańmy pod krzyżem Chrystusa, 2010
Mimo iż odwołał niektóre ze swoich kontrowersyjnych tez przed papieżem Grzegorzem XIII, został pozbawiony stolicy biskupiej i skazany na 5 lat pokutniczego odosobnienia w klasztorze.
źródło: NKJP: Małgorzata Saramonowicz: Sanatorium, 2005
W drodze powrotnej nadwerężyłam mięsień łydki. – Pokonywanie fizycznych dolegliwości jest wpisane w pokutniczy charakter pielgrzymowania.
źródło: NKJP: (mim), (jop): Na twarzy uśmiech, choć nogi bolą, Dziennik Łódzki, 2005-08-30
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. pokutniczy
pokutniczy
pokutniczy
pokutnicze
pokutnicza
D. pokutniczego
pokutniczego
pokutniczego
pokutniczego
pokutniczej
C. pokutniczemu
pokutniczemu
pokutniczemu
pokutniczemu
pokutniczej
B. pokutniczego
pokutniczego
pokutniczy
pokutnicze
pokutniczą
N. pokutniczym
pokutniczym
pokutniczym
pokutniczym
pokutniczą
Ms. pokutniczym
pokutniczym
pokutniczym
pokutniczym
pokutniczej
W. pokutniczy
pokutniczy
pokutniczy
pokutnicze
pokutnicza
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. pokutniczy
pokutniczy
pokutnicze
pokutnicze
D. pokutniczych
pokutniczych
pokutniczych
pokutniczych
C. pokutniczym
pokutniczym
pokutniczym
pokutniczym
B. pokutniczych
pokutniczych
pokutniczych
pokutnicze
N. pokutniczymi
pokutniczymi
pokutniczymi
pokutniczymi
Ms. pokutniczych
pokutniczych
pokutniczych
pokutniczych
W. pokutniczy
pokutniczy
pokutnicze
pokutnicze
-
Zob. pokuta