ulicznik
-
przest. chłopak lub młody mężczyzna, niemający stałego zajęcia, który większość czasu spędza w grupie podobnych osób na podwórkach lub ulicach, pijąc alkohol lub szukając okazji do zarobku albo jakichś rozrywek
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne -
[...] warszawski ulicznik właśnie coś spsocił i zaśmiewa się do łez.
źródło: Internet: bialystok.wyborcza.pl
Nieco ciszej i bardziej nieśmiało rozlegały się nawoływania śmieciarek zbierających kości. „Teraz zbierasz kości, a co robiłaś w młodości?” - wołali za nimi ulicznicy, robiąc aluzję do ich przeszłych grzeszków.
źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Intymne życie niegdysiejszej Warszawy, 2008
Tego samego wieczoru parę ulic dalej jacyś ulicznicy, którzy, jak wszędzie na świecie, lubią dołączać do wszelkich manifestacji i siać w tłumie dodatkowy zamęt, rzucili się na stragany, przeważnie żydowskie, koło Żelaznej Bramy.
źródło: NKJP: Aniela Kowalska: Niczego nie żałuję, 2009
Paryscy ulicznicy z wielką uciechą uganiają się za majestatycznymi postaciami w żupanach i kontuszach.
źródło: NKJP: Marian Brandys: Nieznany Książę Poniatowski, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ulicznik
ulicznicy
ndepr uliczniki
depr D. ulicznika
uliczników
C. ulicznikowi
ulicznikom
B. ulicznika
uliczników
N. ulicznikiem
ulicznikami
Ms. uliczniku
ulicznikach
W. uliczniku
ulicznicy
ndepr uliczniki
depr -
Zob. ulica
Inne znaczenie: 'odźwierny, stróż'