-
1.
niedorosły syn w szlacheckiej albo zamożnej rodzinie -
Dawniej używane przez służbę jako forma zwracania się do takiej osoby.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
stosunki, grupy i organizacje społeczne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
hiperonimy: syn
-
- bogaty; młody; szlachetnie urodzony panicz
- panicz i panienka
- pokój panicza
-
Hrabia Zamoyski, urodzony we Francji, bogaty panicz, o odziedziczeniu dóbr Kórnickich dowiedział się za granicą.
źródło: NKJP: (ASz): Stwarzali Zakopane, Gazeta Krakowska, 2004-02-12
[...] właśnie konie stawały się największą namiętnością panicza, a woźnica - najbliższym przyjacielem.
źródło: NKJP: Irena Domańska-Kubiak: Zakątek pamięci: życie w XIX-wiecznych dworkach kresowych, 2004
Przed wioską dwie nietypowo usytuowane kapliczki w środku pola [...] wiążą się z legendą o dwóch zakochanych paniczach z pobliskiego dworu, którzy pojedynkowali się na pistolety o piękną pannę i… obaj trafili.
źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Zakopane i Tatry: przewodnik, 1995
Natura szczodrze jednak zrekompensowała niedostatki urody paniczów i panien Plejewskich. Młodzi Władysławowicze byli ludźmi o nieprzeciętnej witalności i radości życia, [...]
źródło: NKJP: Jolanta Wachowicz-Makowska: Świat zapamiętany, 2002
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. panicz
panicze
ndepr panicze
depr D. panicza
paniczów
C. paniczowi
paniczom
B. panicza
paniczów
N. paniczem
paniczami
Ms. paniczu
paniczach
W. paniczu
panicze
ndepr panicze
depr -
Zob. pan