umościć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przygotować jakieś miejsce do siedzenia, leżenia albo założenia siedziby, wykładając je czymś miękkim

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Najbliższe środowisko życia człowieka

czynności związane z codziennym życiem w domu

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

	Każdego ranka lotnicy podrywali w powietrze swoje maszyny. Ich warkot zagłuszał wtedy śpiew skowronków. Były jak co roku. Chyba zdążyły już umościć w bruzdach szare gniazda. źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
	Magazyny były niestety puste. Nie pozostawiono w nich nawet worków, na których można by sobie umościć jakie takie posłanie. źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański, Polska jesień, 1955
	Nałamałem trzciny i umościłem sobie legowisko. źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002
	Noc spędzają w kanale. [...] Na rurach umościli posłania z kołder [...]. źródło: NKJP: (rek): Żyj i pozwól żyć innym, Gazeta Krakowska, 2001-08-17
	Plastikowy, zimny i niewygodny fotel próbuję sobie umościć kurtką przeciwdeszczową z bawełniana podpinką. Sukces! Jest miękko i cieplej. źródło: Internet: fpiec.pl/post

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	umościłem +(e)m umościł	umościłam +(e)m umościła	umościłom +(e)m umościło	umościliśmy +(e)śmy umościli	umościłyśmy +(e)śmy umościły
2 os.	umościłeś +(e)ś umościł	umościłaś +(e)ś umościła	umościłoś +(e)ś umościło	umościliście +(e)ście umościli	umościłyście +(e)ście umościły
3 os.	umościł	umościła	umościło	umościli	umościły

bezosobnik: umoszczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		umośćmy
2 os.	umość	umośćcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	umościłbym bym umościł	umościłabym bym umościła	umościłobym bym umościło	umościlibyśmy byśmy umościli	umościłybyśmy byśmy umościły
2 os.	umościłbyś byś umościł	umościłabyś byś umościła	umościłobyś byś umościło	umościlibyście byście umościli	umościłybyście byście umościły
3 os.	umościłby by umościł	umościłaby by umościła	umościłoby by umościło	umościliby by umościli	umościłyby by umościły

bezosobnik: umoszczono by

bezokolicznik: umościć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: umościwszy

gerundium: umoszczenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: umoszczony

odpowiednik aspektowy: mościć