kujonka

  • pot.  pejorat.  dziewczyna, która bardzo wiele czasu poświęca na naukę, ale uczy się mechanicznie i bezrefleksyjnie
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność intelektualna człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Edukacja i oświata

    szkoła

  • Kujonka nieszczęsna! Jak można siedzieć non stop w książkach i kuć?! A najbardziej mnie denerwuje jej gadanie w szkole. [...] denerwuje mnie, kiedy ktoś odpowiada, nie wie, co powiedzieć, a ta mi ględzi nad uchem: „Boże, jakie łatwe” [...].

    źródło: NKJP: Internet

    [...] przez trzy lata gimnazjum rozmawiałam może z 10 osobami z całej klasy. Reszta, gdy mówiła coś o mnie, bo do mnie się nie zdarzało, mówiła wyłącznie per „ona”. Wtedy działo się tak dlatego, że byłam uznana za kujonkę, która pojęcia o życiu, tzn. imprezach itp. nie ma. Bo wtedy to było dla nich najważniejsze.

    źródło: NKJP: Internet

    Wielokrotnie widywałam ją w szkole, to jedna z tych największych kujonek. Wygrała chyba z milion konkursów i, tak jak ja, nigdy nie miała chłopaka.

    źródło: Internet: wattpad.com

    Czterema tysiącami złotych podzieliły się najlepsze gimnazjalistki. Na nagrodę za oceny tradycyjnie zrzucili się radni, wójt i dyrektor szkoły.
    Od lewej: Justyna, Ola, Ala i Monika. - Nie jesteśmy kujonkami. Uczymy się systematycznie i tyle!

    źródło: NKJP: Tomasz Dragan: Pieniądze za piątki, Nowa Trybuna Opolska, 2006

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. kujonka
    kujonki
    D. kujonki
    kujonek
    C. kujonce
    kujonkom
    B. kujonkę
    kujonki
    N. kujonką
    kujonkami
    Ms. kujonce
    kujonkach
    W. kujonko
    kujonki
  • Zob.  kuć 

CHRONOLOGIZACJA:
1995, NKJP
Data ostatniej modyfikacji: 13.07.2016