kujonka
-
pot. pejorat. dziewczyna, która bardzo wiele czasu poświęca na naukę, ale uczy się mechanicznie i bezrefleksyjnie
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
szkoła -
Kujonka nieszczęsna! Jak można siedzieć non stop w książkach i kuć?! A najbardziej mnie denerwuje jej gadanie w szkole. [...] denerwuje mnie, kiedy ktoś odpowiada, nie wie, co powiedzieć, a ta mi ględzi nad uchem: „Boże, jakie łatwe” [...].
źródło: NKJP: Internet
[...] przez trzy lata gimnazjum rozmawiałam może z 10 osobami z całej klasy. Reszta, gdy mówiła coś o mnie, bo do mnie się nie zdarzało, mówiła wyłącznie per „ona”. Wtedy działo się tak dlatego, że byłam uznana za kujonkę, która pojęcia o życiu, tzn. imprezach itp. nie ma. Bo wtedy to było dla nich najważniejsze.
źródło: NKJP: Internet
Wielokrotnie widywałam ją w szkole, to jedna z tych największych kujonek. Wygrała chyba z milion konkursów i, tak jak ja, nigdy nie miała chłopaka.
źródło: Internet: wattpad.com
Czterema tysiącami złotych podzieliły się najlepsze gimnazjalistki. Na nagrodę za oceny tradycyjnie zrzucili się radni, wójt i dyrektor szkoły.
Od lewej: Justyna, Ola, Ala i Monika. - Nie jesteśmy kujonkami. Uczymy się systematycznie i tyle!źródło: NKJP: Tomasz Dragan: Pieniądze za piątki, Nowa Trybuna Opolska, 2006
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kujonka
kujonki
D. kujonki
kujonek
C. kujonce
kujonkom
B. kujonkę
kujonki
N. kujonką
kujonkami
Ms. kujonce
kujonkach
W. kujonko
kujonki
-
Zob. kuć