habitus
-
nauk. ogół nabytych umiejętności i kompetencji jednostki, które wpływają na sposób postrzegania świata, myślenia i działania
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
Całkowite poznanie habitusu danej osoby nie jest możliwe, ze względu na fakt, że jest on zakorzeniony w podświadomości.
źródło: NKJP: Internet
Stale cytowany przez wszystkich francuski socjolog łączy analizy odbioru wielu dziedzin sztuki, wykazując tak komplementarność jak i eklektyzm praktyk recepcyjnych oraz ich związek z habitusem i stylem życia klasy społecznej, do której należy odbiorca.
źródło: NKJP: Anna Matuchniak-Krasuska: Publiczność wobec metafory plastycznej: o recepcji groteski Jerzego Dudy – Gracza, 1999
Terytorium wpływa na kształtowanie się habitusu nie tylko poprzez ideologię narodową przekazywaną przede wszystkim w szkołach, ale także przez wielość różnorodnych praktyk i nawyków związanych z danym typem ukształtowania terenu i krajobrazu.
źródło: NKJP: Lech M. Nijakowski: Domeny symboliczne Konflikty narodowe i etniczne w wymiarze symbolicznym, 2006
Poglądy te wskazują na zróżnicowane kategorie posiadanych habitusów, „regulujących” zainteresowania i aktywność jednostki w danym obszarze.
źródło: NKJP: Teresa Wilk: Rewitalizacja społeczna poprzez współczesną sztukę teatralną w ocenie reprezentantów (twórców i odbiorców) sztuki dramatycznej Legnicy, Nowej Huty i Wałbrzycha, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. habitus
habitus
habitusy
D. habitus
habitusu
habitus
habitusów
C. habitus
habitusowi
habitus
habitusom
B. habitus
habitus
habitusy
N. habitus
habitusem
habitus
habitusami
Ms. habitus
habitusie
habitus
habitusach
W. habitus
habitusie
habitus
habitusy
-
łac. 'stan; wygląd; sposób bycia'