-
2.
książk. mieszkanka miasta -
Wyraz używany współcześnie przeważnie z odcieniem żartobliwym lub ironicznym, czasem także z nacechowaniem ujemnym, związanym z negatywnymi cechami, jakie przypisywano mieszczanom w utworach literackich lub manifestach politycznych w XX wieku.
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
miasto
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny
nazwy osób ze względu na ich pochodzenie i przynależność terytorialną -
antonimy: wieśniaczka
hiperonimy: mieszkanka
-
W przyszłym roku minie 30 lat, od kiedy wraz z małżonką Krystyną, klasyczną mieszczanką, zamieszkał w tym urokliwym miejscu. W Glichowie, u stóp zalesionego wzniesienia Sarnulki Suchowiak znalazł wymarzone miejsce.
źródło: NKJP: (ADOM): Obrazy u stóp Sarnulek, Dziennik Polski, 2005-08-13
Moja starsza dorosła już córka jest w poważnym związku z chłopakiem ze wsi. Kiedy pokończą studia w Krakowie, on chciałby ją ściągnąć do siebie na wieś [...]. Martwię się o nią, bo wiem, że typowa z niej mieszczanka.
źródło: Internet: forum.gazeta.pl
Na ogłoszenie „przyjmę chłopczyka na wychowanie”, dane w przedwojennym piśmie dla kobiet „Bluszcz” przez warszawską mieszczankę, przyszło ponad 100 biednych kobiet pragnących dla dziecka lepszego losu, a zdarzenie zostało przedstawione w tygodniku jako akt wyjątkowego miłosierdzia ze strony owej dobrej pani.
źródło: NKJP: Barbara Pietkiewicz: Prawdziwa twarz Kopciuszka, Polityka, 2000-10-07
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mieszczanka
mieszczanki
D. mieszczanki
mieszczanek
C. mieszczance
mieszczankom
B. mieszczankę
mieszczanki
N. mieszczanką
mieszczankami
Ms. mieszczance
mieszczankach
W. mieszczanko
mieszczanki
-
Zob. miasto