-
2.
książk. cecha czegoś, co jest markotne - wywołujące smutek i przygnębienie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
Ostatnio narzekałam na wszystko, że zimno, że ciemno, że w autobusie ciasno, a chodniki spływają bliżej nieokreśloną, szarą substancją na bazie wody. [...] Styczniowe godziny powoli mijały, ale czarno-szaro-biały nastrój nie dawał o sobie zapomnieć. Pomogła przyjaciółka. We dwie postanowiłyśmy tę kolorystyczną markotność uczynić zaletą.
źródło: Internet: anotherboringfashionblog.com
Kapele przestały grać, muzykanci opuszczali utopioną w markotności Łopuszną.
źródło: NKJP: Jan Fudala: Napięte terminy, Gazeta Krakowska, 2001-11-16
[...] gdy akompaniament perkusji zaczyna przyspieszać, cała melodia aż iskrzy w kolejnych odsłonach częstotliwości i barw. Początkowa oprawa zapowiadanej markotności zostaje wówczas zastąpiona przez bardziej euforyczne zagrania i doprawia utwór salwą torpedujących uniesień.
źródło: Internet: allaboutmusic.pl
[...] nie omieszkam nie wspomnieć o Twoim pseudonimie. Martwa legenda… bardzo ponury, wręcz działający depresyjnie, ale… podoba mi się. Mimo tej markotności, jest również inspirujący, pobudza wyobraźnię.
źródło: Internet: shibuya.blog.onet.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. markotność
markotności
D. markotności
markotności
C. markotności
markotnościom
B. markotność
markotności
N. markotnością
markotnościami
Ms. markotności
markotnościach
W. markotności
markotności
Inne uwagi
Zwykle lp
-
Zob. markotny