hierarcha

  • książk.  duchowny chrześcijański, któremu nadano znaczący tytuł i rangę
  • W odniesieniu do Kościoła greckokatolickiego wyraz używany jako określenie duchownego z tytułem biskupa.

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    osoby związane z religią i kościołem

  • hiperonimy:  duchowny I
    • katolicki, prawosławny; kościelny; polski, watykański; najwyższy, wysoki hierarcha
  • Polski hierarcha pracujący w Watykanie podkreślił, że proces beatyfikacyjny przebiega, jak to ujął, z prędkością światła.

    źródło: NKJP: Marta Paluch: Będą świadczyć o świętości, Gazeta Krakowska, 2005-10-12

    Prosząc o spotkanie z najwyższym hierarchą związanej z patriarchatem moskiewskim Cerkwi ukraińskiej, papież przypomniał także o pracach Komisji mieszanej powołanej do rozstrzygnięcia sporów pomiędzy prawosławnymi a katolikami.

    źródło: NKJP: Nadzieja na dialog, Dziennik Polski, 2001-06-19

    Biskupi niemieccy byli [...] nie tylko hierarchami kościelnymi, ale posiadali również nadane im przez władców wielkie beneficja.

    źródło: NKJP: Marek Kazimierz Barański: Dynastia Piastów w Polsce, 2005

    Amerykańscy publicyści, analizując wypowiedzi hierarchów protestanckich, wykazali, że zdaniem tych ostatnich prawa człowieka łamane są wyłącznie w Stanach Zjednoczonych (32 proc. wypowiedzi odnosi się właśnie do USA) oraz Izraelu [...].

    źródło: NJKP: Samuel Bracławski: Państwo szatana, Ozon,2005

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. hierarcha
    hierarchowie
    ndepr
    hierarchy
    depr
    D. hierarchy
    hierarchów
    C. hierarsze
    hierarchom
    B. hierarchę
    hierarchów
    N. hierarchą
    hierarchami
    Ms. hierarsze
    hierarchach
    W. hierarcho
    hierarchowie
    ndepr
    hierarchy
    depr
  • łac. śred.

    z gr. hierárchēs

CHRONOLOGIZACJA:
1808, SL
Data ostatniej modyfikacji: 01.03.2017