grubieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

stawać się takim, którego przeciwległe powierzchnie lub krawędzie są od siebie znacznie oddalone

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

wielkość,

antonimy:

cienieć

	Ze śniegu gromadzonego co roku rodzi się powoli, ale nieustannie lód. [...] wraz ze wzrostem wysokości nad poziomem morza temperatura topnienia obniża się, a więc biała pokrywa powinna grubieć z roku na rok. źródło: NKJP: Jacek Jania: Zrozumieć lodowce, 1988
	Altostratus jest chmurą szarą, rozłożystą, podobną do mgły. Jeżeli zaczyna grubieć, to nieomylny znak, że zacznie padać. źródło: NKJP: Edward Mazurkow: Komandos radzi (61), Express Ilustrowany, 2002-06-29
	Unikatową murarkę uprawiają pisklęta gołębi. Te stosunkowo prymitywne ptaki mają i prymitywne, ażurowe gniazda z kilkudziesięciu patyków. Pisklęta ratują je przed rozpadnięciem, robiąc kupki na skraju, a pierścień białej zaprawy grubieje wraz z ich dorastaniem. źródło: NKJP: Witold Pawłowski: Co ptak wije, Polityka, 2006-07-08
	Paznokcie powstają z żywych keratynocydów, które przekształcają się w martwe, zrogowaciałe komórki. Ich ściany grubieją, usztywniają się i łączą, w wyniku czego powstaje warstwa rogowa, zbudowana z twardej keratyny. źródło: NKJP: (AG): Wypisane na... paznokciach, Express Ilustrowany, 2002-07-25
	[...] niemal wszyscy chodzili boso (po paru tygodniach skóra grubiała i tworzyła się naturalna podeszwa), nie przywiązywali uwagi do stroju, do wyglądu, chodzili w luźnych, wygodnych rzeczach i czuli się w tym dobrze. źródło: Internet: radydlanastolatek.blox.pl

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	grubiałem +(e)m grubiał	grubiałam +(e)m grubiała	grubiałom +(e)m grubiało	grubieliśmy +(e)śmy grubieli	grubiałyśmy +(e)śmy grubiały
2 os.	grubiałeś +(e)ś grubiał	grubiałaś +(e)ś grubiała	grubiałoś +(e)ś grubiało	grubieliście +(e)ście grubieli	grubiałyście +(e)ście grubiały
3 os.	grubiał	grubiała	grubiało	grubieli	grubiały

bezosobnik: grubiano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę grubiał będę grubieć	będę grubiała będę grubieć	będę grubiało będę grubieć	będziemy grubieli będziemy grubieć	będziemy grubiały będziemy grubieć
2 os.	będziesz grubiał będziesz grubieć	będziesz grubiała będziesz grubieć	będziesz grubiało będziesz grubieć	będziecie grubieli będziecie grubieć	będziecie grubiały będziecie grubieć
3 os.	będzie grubiał będzie grubieć	będzie grubiała będzie grubieć	będzie grubiało będzie grubieć	będą grubieli będą grubieć	będą grubiały będą grubieć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		grubiejmy
2 os.	grubiej	grubiejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	grubiałbym bym grubiał	grubiałabym bym grubiała	grubiałobym bym grubiało	grubielibyśmy byśmy grubieli	grubiałybyśmy byśmy grubiały
2 os.	grubiałbyś byś grubiał	grubiałabyś byś grubiała	grubiałobyś byś grubiało	grubielibyście byście grubieli	grubiałybyście byście grubiały
3 os.	grubiałby by grubiał	grubiałaby by grubiała	grubiałoby by grubiało	grubieliby by grubieli	grubiałyby by grubiały

bezosobnik: grubiano by

bezokolicznik: grubieć

imiesłów przysłówkowy współczesny: grubiejąc

gerundium: grubienie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: grubiejący

odpowiedniki aspektowe: pogrubieć , zgrubieć

Zob. gruby