Jak korzystać ze słownika?

dębieć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. o człowieku

  • Definicja

    1.

    pot.  nie móc się poruszyć lub odezwać na skutek zaskoczenia spowodowanego nieprzewidzianymi okolicznościami
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Stany psychiczne człowieka

    zachowania emocjonalne

  • Cytaty

    Narratorka, zaskoczona atakiem, szczerze mówiąc, dębieje z oburzenia.

    źródło: NKJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997

    Polski rowerzysta nieraz dębieje, gdy samochody zatrzymują się przed pasami [...].

    źródło: Internet: infobus.pl

    Czasem jak coś palnę, to wszyscy dębieją.

    źródło: NKJP: Internet

    Mąż regularnie dębiał podczas Euro, kiedy przed każdym meczem opowiadałam mu całe wzbogacone anegdotami życiorysy trenerów i zawodników.

    źródło: Internet: woodyallenmusiumrzec.blogspot.com

    Egzotycznie wyglądający ludzie przyglądali się nam ze zdziwieniem i zdumieniem, szczerze odwzajemniając do nas uśmiechy. Dzieci albo dębiały na widok dziwnych stworów, albo zaczynały się przed nami popisywać.

    źródło: Internet: mpkpoland.weebly.com
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: niedokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas teraźniejszy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. dębieję
    		 dębiejemy
    2 os. dębiejesz
    		 dębiejecie
    3 os. dębieje
    		 dębieją

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. dębiałem
    +(e)m dębiał
    		 dębiałam
    +(e)m dębiała
    		 dębiałom
    +(e)m dębiało
    		 dębieliśmy
    +(e)śmy dębieli
    		 dębiałyśmy
    +(e)śmy dębiały
    2 os. dębiałeś
    +(e)ś dębiał
    		 dębiałaś
    +(e)ś dębiała
    		 dębiałoś
    +(e)ś dębiało
    		 dębieliście
    +(e)ście dębieli
    		 dębiałyście
    +(e)ście dębiały
    3 os. dębiał
    		 dębiała
    		 dębiało
    		 dębieli
    		 dębiały

    bezosobnik: dębiano

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. będę dębiał
    będę dębieć
    		 będę dębiała
    będę dębieć
    		 będę dębiało
    będę dębieć
    		 będziemy dębieli
    będziemy dębieć
    		 będziemy dębiały
    będziemy dębieć
    2 os. będziesz dębiał
    będziesz dębieć
    		 będziesz dębiała
    będziesz dębieć
    		 będziesz dębiało
    będziesz dębieć
    		 będziecie dębieli
    będziecie dębieć
    		 będziecie dębiały
    będziecie dębieć
    3 os. będzie dębiał
    będzie dębieć
    		 będzie dębiała
    będzie dębieć
    		 będzie dębiało
    będzie dębieć
    		 będą dębieli
    będą dębieć
    		 będą dębiały
    będą dębieć

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. dębiejmy
    2 os. dębiej
    		 dębiejcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. dębiałbym
    bym dębiał
    		 dębiałabym
    bym dębiała
    		 dębiałobym
    bym dębiało
    		 dębielibyśmy
    byśmy dębieli
    		 dębiałybyśmy
    byśmy dębiały
    2 os. dębiałbyś
    byś dębiał
    		 dębiałabyś
    byś dębiała
    		 dębiałobyś
    byś dębiało
    		 dębielibyście
    byście dębieli
    		 dębiałybyście
    byście dębiały
    3 os. dębiałby
    by dębiał
    		 dębiałaby
    by dębiała
    		 dębiałoby
    by dębiało
    		 dębieliby
    by dębieli
    		 dębiałyby
    by dębiały

    bezosobnik: dębiano by

    bezokolicznik: dębieć

    imiesłów przysłówkowy współczesny: dębiejąc

    gerundium: dębienie

    imiesłów przymiotnikowy czynny: dębiejący

    odpowiednik aspektowy: zdębieć

  • Składnia
    bez ograniczeń + dębieć +
    (z CZEGO)
    bez ograniczeń + dębieć +
    (ZDANIE PYTAJNO-ZALEŻNE)
  • Pochodzenie

    płn. psł. *dǫběti, dǫbějǫ 'stawać się twardym jak dąb, sztywnieć, drętwieć, tężeć np. pod wpływem zimna, marznąć'