zdziecinnieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pod względem psychicznym i umysłowym stać się podobnym do dziecka

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

zinfantylnieć

	Ze względów organizacyjnych nie ma możliwości badania każdego obywatela z osobna - zresztą moje doświadczenie życiowe wskazuje, że zdurnieć i zdziecinnieć można bez względu na metrykę. źródło: NKJP: Internet
	Tylko skończony dureń wierzy, że jego rodzice nie zestarzeją się nigdy, nie zniedołężnieją i nie zdziecinnieją. źródło: Internet: waszkiewiczmarek.blogspot.com
	To nie tak, że Giżycki pisał poważne książki, a potem zdziecinniał. On napisał tylko jedną w miarę poważną książkę [...]. źródło: NKJP: Internet
	Królowa to tylko marionetka, która tańczy, jak jej zagram. Zresztą zdziwaczała zupełnie i zdziecinniała. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Podróż do krainy om. Opowieść hipotetyczna, 1974
	A w ogóle to sama nie wiem, czy to ja się zmieniłam, wydoroślałam, czy to inni zdziecinnieli. Z nikim z mojego otoczenia się nie mogę dogadać. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdziecinniałem +(e)m zdziecinniał	zdziecinniałam +(e)m zdziecinniała	zdziecinniałom +(e)m zdziecinniało	zdziecinnieliśmy +(e)śmy zdziecinnieli	zdziecinniałyśmy +(e)śmy zdziecinniały
2 os.	zdziecinniałeś +(e)ś zdziecinniał	zdziecinniałaś +(e)ś zdziecinniała	zdziecinniałoś +(e)ś zdziecinniało	zdziecinnieliście +(e)ście zdziecinnieli	zdziecinniałyście +(e)ście zdziecinniały
3 os.	zdziecinniał	zdziecinniała	zdziecinniało	zdziecinnieli	zdziecinniały

bezosobnik: zdziecinniano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zdziecinniejmy
2 os.	zdziecinniej	zdziecinniejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdziecinniałbym bym zdziecinniał	zdziecinniałabym bym zdziecinniała	zdziecinniałobym bym zdziecinniało	zdziecinnielibyśmy byśmy zdziecinnieli	zdziecinniałybyśmy byśmy zdziecinniały
2 os.	zdziecinniałbyś byś zdziecinniał	zdziecinniałabyś byś zdziecinniała	zdziecinniałobyś byś zdziecinniało	zdziecinnielibyście byście zdziecinnieli	zdziecinniałybyście byście zdziecinniały
3 os.	zdziecinniałby by zdziecinniał	zdziecinniałaby by zdziecinniała	zdziecinniałoby by zdziecinniało	zdziecinnieliby by zdziecinnieli	zdziecinniałyby by zdziecinniały

bezosobnik: zdziecinniano by

bezokolicznik: zdziecinnieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zdziecinniawszy

gerundium: zdziecinnienie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: dziecinnieć

Od: dziecinnieć; zob. dziecię