-
1.
lit. dział piśmiennictwa chrześcijańskiego obejmujący teksty opisujące życie i dokonania (prawdziwe lub legendarne) świętych -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
sakramenty i obrzędy religijne -
Jedyną stygmatyczką w dziejach polskiej hagiografii była średniowieczna wizjonerka i mistyczka Dorota z Mątowów, która ostatnie miesiące życia spędziła zamurowana w celi przy kwidzyńskiej katedrze.
źródło: NKJP: Wojciech Chudziński, Przemysław Nowakowski: Kręgi, cuda, kwanty, 2009
Do postaw propagowanych przez średniowieczną hagiografię zbliża go stałe umartwianie ciała, między innymi chodzenie boso po śniegu, unikanie łaźni.
źródło: NKJP: Janusz Tazbir: Silva rerum historicarum, 2002
Całkiem inny świat prezentuje Złota legenda. W tym jedynym w swoim rodzaju arcydziele europejskiej hagiografii czas zdaje się nie istnieć, a przestrzeń traktowana bywa bez nadmiernej troski o prawdopodobieństwo.
źródło: NKJP: Jan Tomkowski: Ciemne skrzydła Ikara. Eseje o rozpaczy, 2009
Hagiografia katolicka pełna jest świętych, którzy noszą aureolę dlatego, że oddali życie za Kościół, dziewictwo, poszczególne dogmaty wiary, ikony, dopełnienie sakramentów, współczucie dla prześladowanych lub odwrotnie - prześladowanie (czytaj nawracanie) heretyków, imperatyw pouczania grzeszników etc.
źródło: NKJP: Ludwik Stomma: Globalny inkubator, Polityka, 2002-09-14
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. hagiografia
hagiografie
D. hagiografii
hagiografii
neut hagiografij
char C. hagiografii
hagiografiom
B. hagiografię
hagiografie
N. hagiografią
hagiografiami
Ms. hagiografii
hagiografiach
W. hagiografio
hagiografie
Inne uwagi
Zwykle lp
-
internac.
ang. hagiography
fr. hagiographie
niem. Hagiografie, Hagiographie
gr. hágios 'święty' + gr. gráphein 'pisać'