naraić - Wielki słownik języka polskiego PAN

pot. zachwalając, polecić komuś kogoś lub coś

[nara-ić] lub pot. [narajić]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

zaproponować
zarekomendować

	[...] podobno to dziadek naraił mu wujenkę Martę za żonę. źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996
	On zawsze szalał na punkcie koni, ona zawsze na punkcie róż. Postanowili oddać się zgodnie swym szaleństwom, kupując posiadłość w Wielkopolsce. Tę w Przecławiu naraił im sprzedawca bryczki z Pamiątkowa. źródło: NKJP: Maria Nowak: Różana farma, Gazeta Poznańska, 2004-07-29
	Mieszkanie w końcu naraiła ciotka, chcąc się nas jak najszybciej pozbyć. źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008
	Sponsora można także uzyskać przez znajomość z inną sponsorowaną. One strasznie boją się rozpoznania, mówi prof. Sołtysiak. [...]. Czasem wie najbliższa przyjaciółka, już sponsorowana, która namówiła i naraiła sponsora dla kumpelki. źródło: NKJP: Barbara Pietkiewicz: Sponsorówki, Polityka, 2009-01-10

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

bezosobnik: narajono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		narajmy
2 os.	naraj	narajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naraiłbym bym naraił	naraiłabym bym naraiła	naraiłobym bym naraiło	narailibyśmy byśmy naraili	naraiłybyśmy byśmy naraiły
2 os.	naraiłbyś byś naraił	naraiłabyś byś naraiła	naraiłobyś byś naraiło	narailibyście byście naraili	naraiłybyście byście naraiły
3 os.	naraiłby by naraił	naraiłaby by naraiła	naraiłoby by naraiło	narailiby by naraili	naraiłyby by naraiły

bezosobnik: narajono by

bezokolicznik: naraić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: naraiwszy

gerundium: narajenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: narajony

odpowiednik aspektowy: raić

	+	naraić	+	KOGO/CO + (KOMU)
	+	naraić	+	KOGO/CO + (dla KOGO)

Zob. raić