-
1.
daw. mężczyzna, z którym ktoś jest w w dobrych relacjach, opartych na sympatii i zaufaniu -
- rzadziej kumotr
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
Ja mam kumotra w Sejmie, sam poseł Baryła to mój kompan, to lepiej niech mnie pan dziedzic nie zaczepia.
źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Requiem dla ziemiaństwa, 2003
To na pomoc kumplom i kumotrom [...] spieszyli górnicy z sąsiednich kopalni - z „Fortunnej Dziury” lub „Wspólnej Sprawy”
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Wieża jaskółki, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kumoter
kumotrowie
kumotrzy
ndepr kumotry
depr D. kumotra
kumotrów
C. kumotrowi
kumotrom
B. kumotra
kumotrów
N. kumotrem
kumotrami
Ms. kumotrze
kumotrach
W. kumotrze
kumotrowie
kumotrzy
ndepr kumotry
depr -
Skrzyżowanie st.pol. kmotr i kum (zob.), przy czym kmotr < psł. * kъmotrъ 'ojciec chrzestny', określenia utworzonego na wzór rzecz. * kъmotra 'matka chrzestna', zapożyczonego z łac. commāter 'ts.'.