galernik

Jego towarzysz niedoli - gniewny, muskularny młodzieniec - jak każdy nowo przybyły galernik, zanim oswoił się z myślą o swoim losie, nie odzywał się do nikogo i tylko rzemienie, w których mocowano wiosła, skrzypiały miarowo, kiedy zaciśnięte usta świadczyły o wściekłości.

źródło: NKJP: Bartłomiej Misiniec: Gladiatorzy i piraci, 2009

Przez kilka miesięcy był galernikiem na muzułmańskich okrętach [...].

źródło: NKJP: Internet

Najbardziej interesujący wydawali mi się Lewantyńczycy, potomkowie weneckich marynarzy, wzięci do niewoli przez flotę osmańską. Przez kilka lat pracowali jako galernicy, a kiedy byli już niezdolni do takiego wysiłku, uwalniano ich i pozwalano im osiedlać się w Turcji.

źródło: NKJP:Tomasz Mirkowicz: Pisarz powinien być jak kasiarz. Rozmowa z Morisem Farhim, Midrasz, 2000

[...] galernicy muszą wiosłować, bo są przykuci, ale nikt ich nie zmusi, by wiosłowali jak trzeba.

źródło: NKJP: Paweł Smoleński: Pampersjada, Gazeta Wyborcza, 1996-04-27