-
1.
choreog. figura wykonywana w tańcu czy w jeździe figurowej na łyżwach, polegająca na tym że, stojąc na jednej nodze, wykonuje się obrót wokół własnej osi -
[piru-et]
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
rozrywka
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Sport
czynności związane ze sportem -
hiperonimy: figura
-
- taneczny; efektowny piruet
- skoki i piruety
- wykonać/wykonywać piruet; kręcić, robić piruety
-
Tańcząc sama, może zrobić sześć-siedem piruetów na jednym palcu, a z partnerem wytrzymuje dziesięć-piętnaście.
źródło: NKJP: Olga Dębicka: Lekkość anioła, Dziennik Bałtycki, 2000-05-13
Baletnica-optymistka, kiedy jej wreszcie wyjdzie piruet, pomyśli, że to dlatego, że ciężko pracowała i ma zdolności do baletu. Pesymistka będzie pewna, że to przypadek.
źródło: NKJP: Optymistyczne dziecko, Gazeta Wyborcza, 1999-05-15
Moja matka przestała tańczyć po porodzie. Oczywiście próbowała wrócić do tańca, ale przewracała się przy każdym piruecie.
źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997
Kiedyś mieliśmy łyżwiarza Grzesia Filipowskiego. Na treningach kręcił wszystkie piruety świata, stawał na uszach, a jak tylko zobaczył publiczność, koniec. Nie mógł znieść publiczności na zawodach.
źródło: NKJP: Wracamy do domu, Polityka, 2002-06-15
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3, m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. piruet
piruety
D. piruetu
rzadziej pirueta
piruetów
C. piruetowi
piruetom
B. piruet
rzadziej pirueta
piruety
N. piruetem
piruetami
Ms. piruecie
piruetach
W. piruecie
piruety
-
fr. pirouette