mitomanka

Psychiatra uznał, że do jego urojeń przyczyniła się w wielkim stopniu matka, mitomanka, o sporym odchyleniu od liberalnie pojętej normy. Wpoiła mu, że pojawił się na świecie z misją, która musi się wypełnić.

źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Sezon na papierówki, 2003

[...] jestem aniołem dobroci w porównaniu z tym, co o niej mówi pan Bernard. „Urodzona kłamczyni - powiada o niej - przecząc sobie samej z jednego listu na drugi... wierna jest jedynej zasadzie, głoszeniu własnej chwały... Pani Sand jest mitomanką... i jej hipokryzja może doprowadzić do rozpaczy”.

źródło: NKJP: Jarosław Iwaszkiewicz: Dziedzictwo Chopina i szkice muzyczne, 1980

- Ona jest mitomanką, słyszała pani, jak co chwilę mówiła, że rząd rozmawia w jej sprawie z delegacją francuską - mówi kobieta koło 50. - Krzyczała, że gdyby po nią przyjechała policja, to rolnicy jej nie opuszczą, gadała bzdury.

źródło: NKJP: Monika Dolecka, Wieczór Wybrzeża, 1999-06-07

Ozon zmienił niektóre szczegóły życiorysu pisarki (łącznie z nazwiskiem), uczynił z niej mitomankę o plebejskich korzeniach, która wstydząc się niskiego pochodzenia wmawia innym, że jest arystokratką ducha, ucieleśnieniem szekspirowskiego talentu i idealną żoną zdradzającego ją męża.

źródło: NKJP: Janusz Wróblewski: Angel, Polityka, 2007-08-25