grafoman
-
książk. pejorat. osoba, która zajmuje się pisaniem tekstów literackich, mimo braku talentu
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura -
hiperonimy: pisarz
-
Dla grafomana pisanie to stan upragnionej szczęśliwości, której nie zmąci cierpienie czytelnika. Istnieje jednak kilka sposobów, by w porę rozpoznać literackiego oprawcę i podjąć kroki zaradcze.
źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: Trędowate metafory, Polityka, 2002-12-21
Dostrzec duszę w manekinie to jest prawdziwa sztuka, której ty nigdy nie zrozumiesz, grafomanie jeden! - Tylko bez wyzwisk, bo zawołam ochronę. - Wołaj do woli miernoto, ochrona już tu nie pracuje, ochrona została zwolniona za popieranie kontrowersji.
źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Spraw mi łomot, Polityka, 2000-12-02
Przeczytałem jedną z recenzji, jaką przygotował dla młodego pisarza, który uprosił go o zapoznanie się z jego utworem. Była miażdżąca i zjadliwa, jak gdyby chciał się odegrać na tych wszystkich grafomanach , którzy znosili mu swe dzieła dla uzyskania aprobaty.
źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995
Gromada łobuzów i grafomanów, skądinąd nieźle opłacanych, robiła ze Słonimskiego antysemitę [sic!] i kosmopolitę zarazem, zaglądała mu do żydowskiego rodowodu i oskarżała o nihilizm narodowy.
źródło: NKJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. grafoman
grafomani
ndepr grafomany
depr D. grafomana
grafomanów
C. grafomanowi
grafomanom
B. grafomana
grafomanów
N. grafomanem
grafomanami
Ms. grafomanie
grafomanach
W. grafomanie
grafomani
ndepr grafomany
depr -
Zob. grafomania