grafoman

  • książk.  pejorat.  osoba, która zajmuje się pisaniem tekstów literackich, mimo braku talentu
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Działalność artystyczna człowieka

    literatura

  • hiperonimy:  pisarz
  • Dla grafomana pisanie to stan upragnionej szczęśliwości, której nie zmąci cierpienie czytelnika. Istnieje jednak kilka sposobów, by w porę rozpoznać literackiego oprawcę i podjąć kroki zaradcze.

    źródło: NKJP: Mariusz Czubaj: Trędowate metafory, Polityka, 2002-12-21

    Dostrzec duszę w manekinie to jest prawdziwa sztuka, której ty nigdy nie zrozumiesz, grafomanie jeden! - Tylko bez wyzwisk, bo zawołam ochronę. - Wołaj do woli miernoto, ochrona już tu nie pracuje, ochrona została zwolniona za popieranie kontrowersji.

    źródło: NKJP: Jerzy Pilch: Spraw mi łomot, Polityka, 2000-12-02

    Przeczytałem jedną z recenzji, jaką przygotował dla młodego pisarza, który uprosił go o zapoznanie się z jego utworem. Była miażdżąca i zjadliwa, jak gdyby chciał się odegrać na tych wszystkich grafomanach , którzy znosili mu swe dzieła dla uzyskania aprobaty.

    źródło: NKJP: Tadeusz Kwiatkowski: Panopticum, 1995

    Gromada łobuzów i grafomanów, skądinąd nieźle opłacanych, robiła ze Słonimskiego antysemitę [sic!] i kosmopolitę zarazem, zaglądała mu do żydowskiego rodowodu i oskarżała o nihilizm narodowy.

    źródło: NKJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. grafoman
    grafomani
    ndepr
    grafomany
    depr
    D. grafomana
    grafomanów
    C. grafomanowi
    grafomanom
    B. grafomana
    grafomanów
    N. grafomanem
    grafomanami
    Ms. grafomanie
    grafomanach
    W. grafomanie
    grafomani
    ndepr
    grafomany
    depr
  • Zob. grafomania

CHRONOLOGIZACJA:
1899, SJPDor
Data ostatniej modyfikacji: 13.09.2016