-
1.a
występująca na całym świecie roślina o pierzastych liściach i żółtych kwiatach, przypominających kształtem parasol, uprawiana ze względu na właściwości lecznicze, kosmetyczne oraz kulinarne i uważana za afrodyzjak -
Lp używana często w znaczeniu lm.
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny leśne i łąkowe
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny uprawne -
hiperonimy: roślina
-
- liście, łodyga, korzeń lubczyku
- uprawiać lubczyk
-
Grzegorczykowie lubią uprawiać lubczyk, melisę i jeżówkę
źródło: NKJP: Bożena Łuczak-Skarżyńska: Unia pachnie polskimi ziołami, Dziennik Łódzki, 2004-06-18
Tutaj wszystko kojarzy się z miłością: nazwa miejscowości, lubczyk, który wiosną rośnie na każdym kroku, a przede wszystkim patron miejscowej parafii, święty Walenty.
źródło: NKJP: Mirosław Kowalski: Mała kraina miłości, Dziennik Polski, 2008-02-14
Nasze prababki używały lubczyku i to bynajmniej nie w celu zdobycia mężczyzny. Zioło to jest składnikiem leczniczych mieszanek o działaniu moczopędnym, regulujących pracę serca i oczyszczających organizm.
źródło: NKJP: (AMC): Ach, te ziółka, Dziennik Zachodni, 2002-08-17
Były też inne lubczyki, jak dziewięciornik, zwany na Podhalu wyrwitańcem, Adamowym korzeniem lub drżączką. Rwano je nocą przy świetle księżyca, śpiewając zaklęcia magiczne [...].
źródło: NKJP: Andrzej Szczeklik: Kore: o chorych, chorobach i poszukiwaniu duszy medycyny, 2007
Polska medycyna ludowa zna wiele ziół i specyfików, od lat tradycyjnie stosowanych przy kłopotach miłosnych: korzeń lubczyka, ziele rozmarynu, jaja przepiórek, listki ruty, szyszki chmielowe, jałowiec i inne.
źródło: NKJP: Michalina Wistocka: Sztuka kochania, 1976
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. lubczyk
lubczyki
D. lubczyku
lubczyków
C. lubczykowi
lubczykom
B. lubczyk
lubczyki
N. lubczykiem
lubczykami
Ms. lubczyku
lubczykach
W. lubczyku
lubczyki
Inne uwagi
W D. lp używa się również formy lubczyka
-
śr.-w.-niem. lübestecke, lübestëcco, lobistek, lubstöck
z łac. śred. lubisticum, libisticum
Pierwotnym źródłem jest łac. ligusticum dosłownie '(roślina) z Ligurii', przekształcone potem w libisticum, lubisticum; zapożyczone formy niemieckie przekształcone w drodze etymologii ludowej w powiązaniu z liep, lieber 'luby, miły'; w języku polskim nastąpiły podobne procesy w związku z lubić , bowiem według wierzeń ludowych roślina służyła do pobudzania miłości (Sław)