-
1.b
używane jako przyprawa jadalne liście lub korzeń lubczyku - rośliny -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
przyprawy, smaki -
- suszony, świeży lubczyk
- napar z lubczyku
- lubczyk i majeranek; tymianek i lubczyk
- łyżeczka, odrobina lubczyku
- rosół z lubczykiem
-
Lubczyk dosypywało się do potraw, aby rozbudzony nim mężczyzna zwrócił uwagę na kobietę [...].
źródło: NKJP: Ksawery Knotz: Seks, jakiego nie znacie: Dla małżonków kochających Boga, 2009
[...] herbatka z lubczyku, cynamonu, goździków i imbiru działa jak afrodyzjak.
źródło: Internet: forum.gazeta.pl
Magiczne wprost właściwości przypisywane są tradycyjnie ziołowym przyprawom – zwłaszcza bazylii i lubczykowi, ale też kaparom i czosnkowi.
źródło: NKJP: (MAK): Afrodyzjaki, czyli przez żołądek do..., Dziennik Zachodni, 2005-02-12
Gorąca zupa z lubczykiem podawana z tradycyjnym wiejskim chlebem była jedną z atrakcji poniedziałkowego świętowania dnia św. Walentego [...].
źródło: NKJP: Paweł Chwał: Walenty w tradycji, Gazeta Krakowska, 2005-02-16
Ponoć Bogusław Radziwiłł rozpalał zmysły młodych kochanek wywarem z lubczyka.
źródło: NKJP: Zbigniew Ogrodnik: Potencjalne porady czyli Wszystko o afrodyzjakach, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. lubczyk
lubczyki
D. lubczyku
lubczyków
C. lubczykowi
lubczykom
B. lubczyk
lubczyki
N. lubczykiem
lubczykami
Ms. lubczyku
lubczykach
W. lubczyku
lubczyki
Inne uwagi
W D. lp używa się również formy lubczyka
Zwykle lp -
śr.-w.-niem. lübestecke, lübestëcco, lobistek, lubstöck
z łac. śred. lubisticum, libisticum
Pierwotnym źródłem jest łac. ligusticum dosłownie '(roślina) z Ligurii', przekształcone potem w libisticum, lubisticum; zapożyczone formy niemieckie przekształcone w drodze etymologii ludowej w powiązaniu z liep, lieber 'luby, miły'; w języku polskim nastąpiły podobne procesy w związku z lubić , bowiem według wierzeń ludowych roślina służyła do pobudzania miłości (Sław)