lucerna
-
występująca na całym świecie niewielka roślina o podłużnych liściach i żółtych lub rzadziej purpurowych kwiatach, wykorzystywana jako pasza dla zwierząt hodowlanych
-
Lp używana często w znaczeniu lm.
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny leśne i łąkowe
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
hiperonimy: roślina
-
- lucerna i koniczyna
- kiełki lucerny
- kosić, uprawiać lucernę
-
Dla mnie Augustówka to stary dom pośród [...] pól, na których zmieniały się uprawy: raz zboża, to znów koniczyna, lucerna lub słonecznik.
źródło: NKJP: Józef Banaszak: Czas nie przeszedł obok: Wspomnienia przyrodnika, 2008
Bardzo młodym szynszylom należy podawać siano bez lucerny i bez roślin motylkowych.
źródło: NKJP: Hanna Jurczak-Gucwińska: Zwierzęta w moim domu, 1975
[...] dziedzic wszystkie pola dalej obsiewał [...] na przemian pszenicą, jęczmieniem, łubinem, lucerną [...].
źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996
Te ptaki nie mają szczególnych wymagań kulinarnych [...]. Jedzą raz dziennie paszę ze świeżą lucerną i trawą.
źródło: NKJP: Aurelia Pawlak: Struś pędziwiatr, Polska Głos Wielkopolski, 2003-10-10
Przepiórki przebywają w zbożach, koniczynach, lucernach, burakach, ziemniakach, na łąkach [...].
źródło: NKJP: Stanisław Godlewski: Vademecum myśliwego, 1955
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. lucerna
lucerny
D. lucerny
lucern
C. lucernie
lucernom
B. lucernę
lucerny
N. lucerną
lucernami
Ms. lucernie
lucernach
W. lucerno
lucerny
Inne uwagi
Zwykle lp
-
niem. Luzerne
z fr. luzerne
Pierwotnym źródłem wyrazu jest łac. lūceō 'świecę, jaśnieję, rozsiewam blask'; nazwa wiąże się z jaskrawo żółtymi kwiatami rośliny