-
2.
mieszkanka Ziemi -
Słowo pisane wielką literą, gdy używane jest w opozycji do domniemanych mieszkańców innych planet; małą - w opozycji do niebian (starożytnych bogów i chrześcijańskich mieszkańców nieba).
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia -
Wenus, nazywana zamiennie Wenerą, z obawy utraty miana najpiękniejszej bogini, królowej gwiazd niepokalanych, matki najpierwszej i mamki wszechrzeczy postępuje wrogo i okrutnie przeciw ziemiance Psyche, która jest od niej piękniejsza, a którą sobie upatrzył jej syn Kupidyn i z którą potajemnie zamieszkał.
źródło: NKJP: Halina Wiśniewska: Złe białogłowy w utworach Jana Andrzeja Morsztyna, Studia Paedagogica I, 2008
Prócz testów turniej obejmował również m.in. konkurs plastyczny, którego tematami były w tym roku: „Boginie, nimfy, ziemianki - kobiety antyku” oraz „Bogowie, herosi, ziemianie - postaci mężczyzn”.
źródło: NKJP: (PSZ): Nimfy i maszyna szyfrująca, Dziennik Polski, 2006-11-28
Widać jeszcze było przez chwilę obraz Ziemi, od której statek odchodził z pozaprzestrzenną szybkością. [...] Na sali nikt się nawet nie poruszył. [...] Toteż - kiedy mała Ziemianka, przerażona samotnością, krzyknęła w pewnej chwili „och, mamo!” - poetka Meda zawołała na cały głos: - Nie męczcie ich! Cała historia skończyła się jednak na wesołym śmiechu - i małych Ziemian, i sali obrad.
źródło: NKJP: Jerzy Broszkiewicz: Wielka, większa i największa, 1960
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ziemianka
ziemianki
D. ziemianki
ziemianek
C. ziemiance
ziemiankom
B. ziemiankę
ziemianki
N. ziemianką
ziemiankami
Ms. ziemiance
ziemiankach
W. ziemianko
ziemianki
-
Zob. ziemia