rozstąpić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

rozdzielić się na dwie grupy, robiąc pośrodku przejście

[rosstompić sie]

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

hiperonimy:

rozsunąć się

	Jestem lekarzem. Tłum gapiów rozstąpił się z szacunkiem. źródło: NKJP: Jacek Głębski: Droga do Ite, 2006
	Rozstąpcie się! - zawołał do cisnących się wokół straganu. źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949
	W milczeniu zawinął skrzypce w kawał płótna, wziął pod pachę smyk i wyszedł z chałupy. Nikt za nim nie wołał, goście rozstąpili się w szarym świetle zaspanego dnia. źródło: NKJP: Wit Szostak: Oberki do końca świata, 2007
	- Przepraszam - powiedział grzecznie. To grzeczne przeproszenie podziałało na wszystkich zgoła magicznie. Rozstąpiono się bez słowa. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zorro, załóż okulary!, 2001
	Zawrócili. Górnicy rozstąpili się przed nimi i wpuścili ich na teren kopalni. źródło: NKJP: Kazimierz Kutz: Śmierć jak kromka chleba, Gazeta Wyborcza, 1992-04-04

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozstąpiłem się +(e)m się rozstąpił	rozstąpiłam się +(e)m się rozstąpiła	rozstąpiłom się +(e)m się rozstąpiło	rozstąpiliśmy się +(e)śmy się rozstąpili	rozstąpiłyśmy się +(e)śmy się rozstąpiły
2 os.	rozstąpiłeś się +(e)ś się rozstąpił	rozstąpiłaś się +(e)ś się rozstąpiła	rozstąpiłoś się +(e)ś się rozstąpiło	rozstąpiliście się +(e)ście się rozstąpili	rozstąpiłyście się +(e)ście się rozstąpiły
3 os.	rozstąpił się	rozstąpiła się	rozstąpiło się	rozstąpili się	rozstąpiły się

bezosobnik: rozstąpiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozstąpmy się
2 os.	rozstąp się	rozstąpcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozstąpiłbym się bym się rozstąpił	rozstąpiłabym się bym się rozstąpiła	rozstąpiłobym się bym się rozstąpiło	rozstąpilibyśmy się byśmy się rozstąpili	rozstąpiłybyśmy się byśmy się rozstąpiły
2 os.	rozstąpiłbyś się byś się rozstąpił	rozstąpiłabyś się byś się rozstąpiła	rozstąpiłobyś się byś się rozstąpiło	rozstąpilibyście się byście się rozstąpili	rozstąpiłybyście się byście się rozstąpiły
3 os.	rozstąpiłby się by się rozstąpił	rozstąpiłaby się by się rozstąpiła	rozstąpiłoby się by się rozstąpiło	rozstąpiliby się by się rozstąpili	rozstąpiłyby się by się rozstąpiły

bezosobnik: rozstąpiono by się

bezokolicznik: rozstąpić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozstąpiwszy się

gerundium: rozstąpienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: rozstępować się

Rzpl

+

rozstąpić się

+

(przed KIM)

Czasownik z prefiksem roz- (< *orz-) od psł. *stǫpiti (sę). Zob. stąpać