zniweczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. zniszczyć całkowicie coś niematerialnego

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

	synonimy:	ktoś/coś obrócił/obróciło wniwecz coś
	hiperonimy:	zniszczyć

	Jeśli Palestyńczycy zniweczą to, co osiągnęli ci Izraelczycy, przekreślą tym samym własne nadzieje. źródło: NKJP: Pokój albo piekło, Gazeta Wyborcza, 1996-03-09
	Jedyne, co mogło zniweczyć nadzieje na zwycięstwo, a czego bardzo się obawiano, była pogoda. Niestety, prognozy nie były optymistyczne. źródło: NKJP: Sebastian Mensfeld: Mistrzostwo dla szesnastki, Gazeta Krakowska, 2007-08-20
	- Wojewoda podjął pochopną i nieprzemyślaną decyzję. Zniweczył w ten sposób trzy lata mozolnej pracy samorządu warszawskiego i Góry Kalwarii, a także ekologów [...]. źródło: NKJP: Bożena Chodyniecka: Śmieci zasypią nas później, Super Express nr 37, 1998
	Zdaje się, że najlepszym sposobem na pozbycie się zimy jest budowa lodowiska. Ledwo takie powstało przy proszowickim gimnazjum, odwilż zniweczyła efekty dwudniowej pracy młodzieży i strażaków... źródło: NKJP: Czas odwilży, Dziennik Polski, 2002-01-22
	W ciągu kilku miesięcy zniweczono wysiłek ludzi dobrej woli, cofnięto wszystko, czego dokonał ciągnący się od paru dziesięcioleci proces powolnego zbliżenia i zrozumienia. źródło: NKJP: Jerzy Surdykowski: Duch Rzeczypospolitej, 1989

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zniweczyłem +(e)m zniweczył	zniweczyłam +(e)m zniweczyła	zniweczyłom +(e)m zniweczyło	zniweczyliśmy +(e)śmy zniweczyli	zniweczyłyśmy +(e)śmy zniweczyły
2 os.	zniweczyłeś +(e)ś zniweczył	zniweczyłaś +(e)ś zniweczyła	zniweczyłoś +(e)ś zniweczyło	zniweczyliście +(e)ście zniweczyli	zniweczyłyście +(e)ście zniweczyły
3 os.	zniweczył	zniweczyła	zniweczyło	zniweczyli	zniweczyły

bezosobnik: zniweczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zniweczmy
2 os.	zniwecz	zniweczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zniweczyłbym bym zniweczył	zniweczyłabym bym zniweczyła	zniweczyłobym bym zniweczyło	zniweczylibyśmy byśmy zniweczyli	zniweczyłybyśmy byśmy zniweczyły
2 os.	zniweczyłbyś byś zniweczył	zniweczyłabyś byś zniweczyła	zniweczyłobyś byś zniweczyło	zniweczylibyście byście zniweczyli	zniweczyłybyście byście zniweczyły
3 os.	zniweczyłby by zniweczył	zniweczyłaby by zniweczyła	zniweczyłoby by zniweczyło	zniweczyliby by zniweczyli	zniweczyłyby by zniweczyły

bezosobnik: zniweczono by

bezokolicznik: zniweczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

zniweczywszy

gerundium: zniweczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zniweczony

odpowiednik aspektowy: niweczyć

+

zniweczyć

+

CO

Zob. niweczyć