hamburka

Czołgam się po wilgotnym piasku w stronę hamburki. Rosną tu gęste krzaki. Już tylko kilka metrów dzieli mnie od łodzi.

źródło: Ryszard Czugajewski: Na barykadach: w kanałach i gruzach Czerniakowa, 1970 (books.google.pl)

Aby wypożyczyć hamburkę, trzeba być członkiem zrzeszenia wioślarskiego bądź zdać egzamin w zakresie wioślarstwa.

źródło: NKJP: Komu wolno pływać po Wiśle, Rzeczpospolita, 124, 1950

Początkowo chadzałem do „Syreny”, magistrackiego klubu u wylotu kanału z Portu Czerniakowskiego [...]. Był to jednak klub raczej wytworny, murowany, z restauracją i hangarami na łodzie oraz kilkoma pływającymi pomostami, przy których cumowały żaglówki, hamburki i kajaki.

źródło: NKJP: Tomasz Domaniewski: Niedaleko od prawdy, 1975

Już w latach pięćdziesiątych, nie wiadomo dlaczego, jakiś pomór padł na hamburki. Wyparły je z Wisły najpierw te proletariackie kajaki właśnie, później dorobkiewiczowskie ślizgacze [...], a wreszcie żaglówki, wyróżnik lepszego towarzystwa.

źródło: Wojciech Giełżyński: Moja prywatna Vistuliada, 1983 (books.google.pl)