harpagan

rzadziej harpagon

  • pot.  osoba energiczna, a przy tym wytrwale dążąca do celu i dzięki temu osiągająca więcej niż inni
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    określenia człowieka ze względu na jego usposobienie

  • Włoch, z którym przegrałem, to bardzo mocny zawodnik. Ja też mam wrodzoną siłę, ale on to prawdziwy harpagan.

    źródło: NKJP: (MAS): Brat śladem brata, Dziennik Polski, 2005-08-23

    Z Czantorii zeszliśmy do czeskiego schroniska, a potem udaliśmy się w kierunku Stożka. Przystanek w schronisku Soszów przydał się wygłodzonym harpaganom, którzy, jak zawsze, gnali w górę co sił w nogach.

    źródło: NKJP: Aneta Niedźwiecka, Yeti w Beskidach, Gazeta Radomszczańska, 2009-12-08

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. harpagan
    harpagani
    ndepr
    harpagany
    depr
    D. harpagana
    harpaganów
    C. harpaganowi
    harpaganom
    B. harpagana
    harpaganów
    N. harpaganem
    harpaganami
    Ms. harpaganie
    harpaganach
    W. harpaganie
    harpagani
    ndepr
    harpagany
    depr
  • Od:  harpagon 

CHRONOLOGIZACJA:
1857, Biblioteka Warszawska: pismo poświęcone naukom, sztukom i przemysłowi, Tom 2, books.google.pl
W postaci  harpagon 
Data ostatniej modyfikacji: 23.03.2018