-
2.
książk. ogół zasad i reguł, które rządzą jakimś zjawiskiem -
[gramatyka] lub pot. [gramatyka]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka -
Procesy te, nadto, nie układają się wcale postępująco i liniowo, lecz są - lekceważąc sobie wszelką regularność rytmów - zbiorem historycznych oscylacji, naprzemiennym układem ciągłości i zerwań, osiągnięć i regresów, gramatyk dialogu i gramatyk wrogości, rozbłysków światła i mrocznych fal.
źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Żywoty świętych poprawione, 2004
Autor „Aż na koniec świata” nie jest pierwszym, który zwrócił uwagę na zjawisko hiperinflacji obrazów. Przed nim o zagrożeniu komercjalizacją fotografii i ruchomych obrazów, o wyzuciu z treści i postawieniu na głowie estetyki i gramatyki filmu mówili teoretycy postmodernizmu z Jeanem Baudrillardem na czele.
źródło: NKJP: Janusz Wróblewski: Duch na wygnaniu, Polityka, 2007-10-27
To on między innymi stwierdził, że handel międzynarodowy jest wojną o niskiej intensywności, jednak wojną, która ma swoją gramatykę.
źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Arytmetyka przetrwania, Polityka, 2008-03-15
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. gramatyka
gramatyki
D. gramatyki
gramatyk
C. gramatyce
gramatykom
B. gramatykę
gramatyki
N. gramatyką
gramatykami
Ms. gramatyce
gramatykach
W. gramatyko
gramatyki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ gramatyka + CZEGO -
łac. grammatica
z gr. grammatikḗ 'nauka (sztuka) pisania i czytania'