Było nam jednak markotno. Zostaliśmy sami, bez celu przed sobą, niepotrzebni już na nic, jak rozbitkowie na bezludnej wyspie, od której świat odsunął się w łoskocie katastrofy.
źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
Stały bywalec bazaru przy placu Wolności w Rzeszowie żałuje, że Rosjanie przestali przyjeżdżać. - Wie pani, że bez nich markotno. Człowiek trochę się użalił, a kiedy usłyszał, że oni z jeszcze większej biedy - zaraz bogatszy się poczuł.
źródło: NKJP: Agnieszka Skarbek: Wrócą, nie wrócą?, Gazeta Wyborcza, 1992-02-12
W czasie ślubu Jasia z Lidką spojrzała mu w oczy i zrozumiała, że on Lidki nie kocha. Zrobiło jej się markotno, bo dlaczego w takim razie się żenił?
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Panny i wdowy: czyściec, 1992