-
1.
książk. wzburzona woda rzeki, morza lub jeziora -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
zbiorniki wodne -
- biała, morska kipiel
-
Stojąc i patrząc w bulgoczącą kipiel sadzawki, wyciągnął z kieszeni telefon i wycisnął numer.
źródło: NKJP: Sławomir Shuty: Ruchy, 2008
Za chwilę nowa fala pokryła swą kipielą cały dziób.
źródło: NKJP: Karol Olgierd Borchardt: Szaman morski, 1985
Fale gnane silnym wschodnim wiatrem uderzają z impetem o brzeg i rozbryzgują się, wystrzeliwując fontanny spienionej wody - istna kipiel.
źródło: NKJP: Artur Cieślar: Tajemnicza Wyspa Wielkanocna, 2009
Skutek jest taki, że przy nagłych opadach nawet małe strumyki stają się rwącymi kipielami, które, płynąc z dużą prędkością, niszczą wszystko, co staje na drodze.
źródło: NKJP: Osuwisko, Dziennik Polski, 2003-07-05
Grzmot kipieli oznajmia następny wodospad.
źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Czeluść, 1972
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kipiel
kipiele
D. kipieli
kipieli
C. kipieli
kipielom
B. kipiel
kipiele
N. kipielą
kipielami
Ms. kipieli
kipielach
W. kipieli
kipiele
-
+ kipiel + (CZEGO)+ kipiel + (CZYJA) -
Zob. kipieć