samowolny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.b

świadczący o tym, że ktoś nie przestrzega zasad, praw i kieruje się w działaniach wyłącznie własną wolą

W tekstach związanych z prawem wyraz używany w odniesieniu do działań podejmowanych z pominięciem obowiązujących przepisów.

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	synonimy:	samozwańczy
	antonimy:	zdyscyplinowany

samowolny wyjazd, wyrąb; samowolna akcja, ingerencja; budowa, inwestycja, przebudowa, przeróbka, rozbiórka, wycinka, zmiana; decyzja, interpretacja; samowolne działania
samowolny i bezprawny
samowolne działanie, oddalenie się, opuszczenie czegoś, użycie, użytkowanie, wycięcie drzew, zajmowanie czegoś

W związku z wojną w Czeczenii łamane są nagminnie prawa człowieka; dochodzi do samowolnych egzekucji, tortur, gwałtów i rabunków.

źródło: NKJP: Rok brutalności, Dziennik Polski, 2000-06-03

Prawo budowlane zabrania samowolnej ingerencji w centralne ogrzewanie.

źródło: NKJP: (DaGa): Za co płacę, Dziennik Bałtycki, 2000-06-13

Jako żołnierz będzie odpowiadał przed sądem Marynarki Wojennej za dokonanie zabójstwa i samowolne opuszczenie posterunku wartowniczego.

źródło: NKJP: Tomasz Ejtminowicz, Marek Górlikowski, Jarosław Popek, Gdańsk, Ireneus Domański: Dezerter, Gazeta Wyborcza, 1994-07-11

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Zob. sam, wolny